Monday, November 19, 2012

Running up that hill *

Είναι φοβερό το πόσο σκληροί μπορούν να είναι οι άνθρωποι μεταξύ τους.
Όλοι έχουμε τις ίδιες θεμελιώδεις ανάγκες, όλοι θέλουμε να μας αγαπούν, να μας εκτιμούν και να μας αποδέχονται γι' αυτό που είμαστε, όλοι αποζητάμε τα ίδια πράγματα στη ζωή κι όμως είναι φορές που ο ένας θέλει να βγάλει το μάτι του άλλου, να τον κάνει να αισθανθεί άσχημα ή λίγος, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα νιώσει ο ίδιος καλύτερα για τον εαυτό του.






Αν συνειδητοποιούσαμε ότι όλοι μας μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες, φόβους, αγωνίες, τις ίδιες ελπίδες και όνειρα, τότε ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Δεν θα ήταν καλύτερος ο κόσμος αν χαμογελούσαμε στο διπλανό μας; Αν του δείχναμε καλοσύνη όταν βλέπαμε πως το έχει ανάγκη; Αν ήμασταν λίγο πιο γενναιόδωροι με την ίδια μας την ψυχή;






Όταν κανείς περνάει δύσκολες καταστάσεις στη ζωή του, τότε γίνεται πιο εύκολα αντιληπτό τί είναι αυτό που πραγματικά έχει σημασία. Σε κάνει να αντιλαμβάνεσαι ότι η ενέργεια που εκπέμπεις θρέφει τους γύρω σου και ό,τι δίνεις είναι τελικά αυτό που παίρνεις πίσω.






Η ζωή είναι πολύτιμη, οι άνθρωποι που αγαπάμε κι εμπιστευόμαστε είναι πολύτιμοι. Αν που και που υπενθυμίζαμε στον εαυτό μας αυτές τις αλήθειες, οι ζωές μας θα ήταν καλύτερες. Εμπιστεύσου, ανοίξου, πλησίασε τους γύρω σου. Ακόμα κι αν κάποιες φορές είναι δύσκολο.






Για μένα, το φαγητό είναι ένα από τα πράγματα που κάνουν τη ζωή ομορφότερη. Το μοίρασμα του φαγητού με εκείνους που αγαπώ και εκτιμώ δεν ικανοποιεί μονάχα την ανάγκη για τροφή αλλά και την ανάγκη για φιλία, για επικονωνία, για προσωπική επαφή.






Πριν δυο εβδομάδες περίπου, κέρδισα το βιβλίο της Aran Goyoaga, 'Small Plates & Sweet Treats', σε giveaway της El. Η Aran, δημιουργός του canelle et vanille, έγραψε ένα εκπληκτικό βιβλίο γεμάτο πανέμορφες συνταγές και φωτογραφίες. Όταν το πήρα στα χέρια μου κατενθουσιάστηκα. Κάθε συνταγή που έβλεπα, ήθελα να την φτιάξω την ίδια στιγμή.






Οι συνταγές στο βιβλίο αυτό απευθύνονται σ' εκείνους που έχουν πρόβλημα με την απορρόφηση της γλουτένης, η οποία είναι πρωτεΐνη που βρίσκεται στο σιτάρι, μπορούν όμως πανεύκολα να μετατραπούν, αντικαθιστώντας τα ειδικά αλεύρια που χρησιμοποιεί η Aran με αλεύρι για όλες τις χρήσεις. Εγώ ευτυχώς δεν έχω πρόβλημα με την γλουτένη, ωστόσο η πρώτη συνταγή που επέλεξα να φτιάξω, κρέπες κάστανου με κρεμώδη μανιτάρια, ήταν συνταγή που δεν περιείχε ίχνος γλουτένης. Το αλεύρι που χρησιμοποιείται στη συνταγή ήταν αυτό που μάλιστα με έκανε να θέλω να την δοκιμάσω. Το αλεύρι κάστανου. Δεν το είχα ξαναχρησιμοποιήσει αλλά όντας λάτρης της γεύσης του καρπού, ήμουν σίγουρη ότι θα το λατρέψω. Και έτσι κι έγινε.






Τα κάστανα ταιριάζουν άψογα με τα μανιτάρια, οπότε δεν με εξέπληξε καθόλου το πόσο πετυχημένο ήταν το πάντρεμα των γεύσεων. Οι λεπτές κρέπες είχαν μια γήινη και ανεπαίσθητα γλυκιά γεύση με μια νύξη μοσχοκάρυδου που μαζί με την ουμάμι γεύση των μανιταριών και τη φρεσκάδα του θυμαριού, δημιούργησαν έναν εξαιρετικό συνδυασμό.






* Το γράψιμο αυτού του post συνοδεύτηκε από την μουσική της Kate Bush και συγκεκριμένα  από αυτό το κομμάτι.







Κρέπες Κάστανου με Γέμιση Άγριων Μανιταριών
Ελάχιστα προσαρμοσμένη από το Small Plates & Sweet Treats

Οι πεντανόστιμες αυτές κρέπες με τα κρεμώδη και ζουμερά μανιτάρια, είναι χορταστικές και ιδανικές για ένα μεσημεριανό γεύμα σερβιρισμένες με μια πράσινη σαλάτα.

Μπορούν επίσης να μετατραπούν σ' ένα τέλειο επιδόρπιο, παραλείποντας απ' τη συνταγή της κρέπας το μαϊντανό και το πιπέρι. Συνδυάστε τες με ζεστή σάλτσα σοκολάτας, περιχύστε τες με μέλι, σερβίρετε με σαντιγύ, γιαούρτι ή φρέσκα φρούτα.

Το αλεύρι κάστανου χρησιμοποιείται στην Ιταλία εδώ και αιώνες και είναι βασικό συστατικό της ιταλικής κουζίνας. Κάτι ξέρουν οι Ιταλοί. Μην διστάσετε να το χρησιμοποιήσετε, σε περίπτωση όμως που δεν μπορείτε να το βρείτε, αντικαταστήστε με αλεύρι για όλες τις χρήσεις. Το πιθανότερο είναι να το εντοπίσετε σε μαγαζιά με βιολογικά προιόντα. Επίσης, ανακάλυψα πως πωλείται και online σε αυτό το site.






Μερίδες: 10 κρέπες των 25 εκ.

Υλικά

για τις κρέπες
100 γρ. αλεύρι κάστανου
250 ml φρέσκο πλήρες γάλα, σε θερμοκρασία δωματίου
2 μεγάλα αβγά, σε θερμοκρασία δωματίου
1½ κουταλιά σούπας ψιλοκομμένα φρέσκα φύλλα μαϊντανού
¼ κουταλάκι γλυκού αλάτι
Μια πρέζα τριμμένο μοσχοκάρυδο
30 γρ. ανάλατο βούτυρο, λιωμένο αλλά όχι ζεστό

60 γρ. ανάλατο βούτυρο, λιωμένο, για το βουτύρωμα του τηγανιού

για τη γέμιση μανιταριών
3 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
2 σκελίδες σκόρδο, καθαρισμένες
450-500 γρ. ανάμεικτα άγρια μανιτάρια (εγώ χρησιμοποίησα σιτάκε, πλευρώτους, κρεμίνι), κομμένα στη μέση ή στα 4 αν είναι μεγάλα
4 κλωναράκια φρέσκου θυμαριού
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
2-3 κουταλιές σούπας crème fraîche (αν δεν μπορείτε να την βρείτε αντικαταστήστε με 2 κουταλιές κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά)
1 κουταλιά σούπας ψιλοκομμένα φρέσκα φύλλα μαϊντανού

Ειδικά εργαλεία: ραβδομπλέντερ ή μπλέντερ με βάση, αντικολλητικό τηγάνι με 25 εκ. διάμετρο ή ειδικό τηγάνι για κρέπες, πυρίμαχο βουρτσάκι


Προετοιμασία

φτιάξτε τις κρέπες
Τοποθετήστε όλα τα υλικά για τις κρέπες μέσα σ' ένα μεγάλο μπωλ ή στον κάδο του μπλέντερ με βάση. Χρησιμοποιώντας το ραβδομπλέντερ, αναμείξτε καλά τα υλικά ή αναμείξτε τα στο μπλέντερ με βάση. (Σε περίπτωση που δεν έχετε κανένα είδος μπλέντερ, αναμείξτε τα υλικά χτυπώντας τα καλά με ένα σύρμα).
Τοποθετήστε το χυλό για τις κρέπες στο ψυγείο, καλυμμένο με πλαστική μεμβράνη, για 2 ώρες πριν τον χρησιμοποιήσετε.

Μπορείτε αν θέλετε να ετοιμάσετε το χυλό από την προηγούμενη μέρα.


Πριν ξεκινήσετε να ετοιμάζετε τις κρέπες, βγάλτε το χυλό απ' το ψυγείο και αδειάστε τον σε μια κανάτα για να είναι πιο εύκολο να τον ρίξετε στο τηγάνι.
Ζεστάνετε ένα αντικολλητικό τηγάνι 25 εκ. ή ένα τηγάνι ειδικό για κρέπες και χρησιμοποιώντας ένα πυρίμαχο βουρτσάκι, αλείψτε τον πάτο και τα τοιχώματα με λίγο λιωμένο βούτυρο. Χτυπήστε το χυλό μ' ένα σύρμα και ρίξτε 3-4 κουταλιές σούπας απ' το χυλό στο κέντρο του τηγανιού, περιστρέφοντάς το με γρήγορες κινήσεις για να απλωθεί ο χυλός ομοιόμορφα στον πάτο. Θέλετε οι κρέπες να είναι λεπτές. Χρειάζονται γρήγορες κινήσεις γιατί το τηγάνι είναι πολύ ζεστό κι αν οι κινήσεις σας είναι αργές, ο χυλός θα σταθεροποιηθεί πριν προλάβει ν' απλωθεί στο τηγάνι.
Ψήστε την κρέπα για 30-40 δευτερόλεπτα μέχρι η κάτω μεριά να πάρει ένα χρυσαφί χρώμα και η πάνω να φαίνεται πως έχει σχεδόν ψηθεί. Με μια σπάτουλα σηκώστε γύρω-γύρω τις άκρες της και, προσεκτικά αλλά με αποφασιστικές και γρήγορες κινήσεις, αναποδογυρίστε την και ψήστε την για άλλα 10 δευτερόλεπτα ή μέχρι να ψηθεί. Μεταφέρετε την κρέπα σε μια πιατέλα και συνεχίστε να ψήνετε τις υπόλοιπες με τον ίδιο τρόπο, τοποθετώντας την κάθε κρέπα πάνω στην προηγούμενη.

Μπορείτε είτε να τις φάτε τώρα, είτε να τις αφήσετε να κρυώσουν εντελώς και να τις τοποθετήσετε στο ψυγείο, καλυμμένες καλά με πλαστική μεμβράνη, και να τις φάτε την επόμενη μέρα. Ξαναζεσταμένες εξακολουθούν να είναι νοστιμότατες.
Επίσης, μπορείτε να τις διατηρήσετε στην κατάψυξη για 1 μήνα.


Σημαντικά tips για τις κρέπες:
1. Οι κρέπες μπορεί να τρομάζουν όποιον δεν τις έχει ξαναφτιάξει αλλά δεν θα έπρεπε. Αυτό που είναι καλό να έχετε υπόψη σας είναι ότι κάθε φορά που φτιάχνετε κρέπες, η πρώτη θα καταλήγει στα σκουπίδια. Είναι λίγο σαν τεστ, του πώς θα ρίξεις το χυλό στο τηγάνι, πώς θα τον απλώσεις στο τηγάνι, πόσο θα αφήσεις την κρέπα να ψηθεί. Η πρώτη κρέπα είναι πάντα αποτυχημένη ακόμα και για εκείνους που φτιάχνουν κρέπες συχνά. Οπότε μην απογοητεύεστε και συνεχίστε με τις επόμενες. Η αλήθεια είναι πως εγώ την πρώτη δεν την πετάω, αλλά την δοκιμάζω για να δω αν χρειάζεται επιπλέον αλάτι κλπ. Καμιά φορά, ούτε η δεύτερη πετυχαίνει, ειδικά αν κάποιος είναι πρωτάρης, αλλά πιστέψτε με, στην τρίτη θα έχετε πάρει το κολάι.
2. Για να αναποδογυρίσω τις κρέπες, χρησιμοποιώ μια μακρόστενη σπαστή σπάτουλα (ειδική για επικάλυψη τουρτών), άλλοι χρησιμοποιούν σπάτουλα ειδική για ψάρια, άλλοι χρησιμοποιούν δυο σπάτουλες. Ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο, αυτόν που τον βολεύει. Βρείτε κι εσείς τον δικό σας και στο τέλος το αναποδογύρισμα των κρεπών θα είναι παιχνιδάκι.
3. Αν σας σχιστεί λίγο η κρέπα ενώ προσπαθείτε να την αναποδογυρίσετε, μη σας απασχολεί. Εμένα μου συμβαίνει που και που και εφόσον δεν είναι μεγάλο το σχίσιμο ώστε να χυθεί από μέσα η γέμιση, τότε δεν είναι απαραίτητο να την πετάξετε.
4. Οι κρέπες, και δη αυτές εδώ, δεν κολλάνε μεταξύ τους, οπότε μη διστάζετε να τις ακουμπήσετε τη μια πάνω στην άλλη.

φτιάξτε τη γέμιση μανιταριών
Σ' ένα τηγάνι μεσαίου μεγέθους, προσθέστε το ελαιόλαδο και ζεστάνετε σε μέτρια φωτιά. Προσθέστε τις καθαρισμένες σκελίδες σκόρδο και σωτάρετε για 2 λεπτά μέχρι ν' αρωματιστεί το λάδι, προσέξτε όμως μη σας καούν γιατί θα δώσουν στο λάδι μια πικρή γεύση. Αφαιρέστε τα σκόρδα και πετάξτε τα.
Προσθέστε στο τηγάνι τα μανιτάρια και το θυμάρι και σωτάρετε για 3-4 λεπτά, ανακατεύοντας συνεχώς, μέχρι τα μανιτάρια να μαλακώσουν και να καραμελώσουν ελαφρά. Προσθέστε αλάτι και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι κι έπειτα προσθέστε την crème fraîche (ή την κρέμα γάλακτος). Ανακατέψτε καλά μέχρι να δημιουργηθεί μια κρεμώδης σάλτσα και αφαιρέστε το τηγάνι απ' τη φωτιά.

σερβίρισμα των κρεπών
Πάρτε μια κρέπα κι απλώστε την πάνω σε ένα μεγάλο πιάτο. Προσθέστε 3 κουταλιές σούπας γέμιση μανιταριών κατά μήκος του κέντρου της κρέπας και λίγο μαϊντανό και κλείστε την σαν ρολό. Πασπαλίστε με λίγο επιπλέον μαϊντανό και συνεχίστε κατά τον ίδιο τρόπο και με τις υπόλοιπες κρέπες.

Σερβίρετε αμέσως.





23 comments:

  1. Και μας φέρανε κάτι ωραία άγρια μανιτάρια και αναρωτιόμουν τι θα τα κάνουμε!! Πολλά φιλιά!!!

    ReplyDelete
  2. Άλλη μια φορά "μπράβο" για τη σκέψη, τον πρόλογο, την αισθητική και την αναλυτική παρουσίαση του πιάτου σου!

    ReplyDelete
  3. Υπέροχη,φίνα συνταγή!Καταπληκτική ευκαιρία να χρησιμοποιήσω το αλεύρι κάστανου που πρόσφατα αγόρασα από το Τορίνο.Θα κάνω και μερικές με γλυκειά γέμιση ..γι΄αυτούς που χωρίς καθημερινό γλυκό δεν αντέχουν!Καλή σου μέρα!

    ReplyDelete
  4. Συμφωνώ απόλυτα με το κείμενο σου,δεν ξέρω αν ποτέ την κάνω την συνταγή,δεν μπορώ όμως να μην πω για τις καταπληκτικές φωτογραφίες σου,που με κάνουν να θέλω να τις φάω και εγώ τις κρέπες τώρα!Εύγε!(πολύ ωραίο το κόκκινο τηγάνι σου)..Όλγα

    ReplyDelete
  5. Και κάτι άλλο:δεν έχει καταπληκτική κουζίνα η Αran?Την είδα στο βίντεο προώθησης του βιβλίου της..Όλγα

    ReplyDelete
  6. Καλημέρα
    Η συνταγή όπως πάντα υπέροχη!
    Αχ Μάγδα μου "γενναιόδωροι με την ίδια μας την ψυχή" μεγάλη κουβέντα. Πως να μάθει ο κόσμος να μη είναι μικρόψυχος? Και για μένα οι καλύτερες στιγμές μου είναι όταν καθόμαστε η οικογένεια ή οι φίλοι γύρω από το τραπέζι με όμορφες συνταγές, πειραματισμούς και γέλια!
    Πολλά φιλιά

    ReplyDelete
  7. Κάθε σου ανάρτηση Μάγδα και μια ξεχωριστή παράσταση, που στο τέλος της το κοινό δεν έχει άλλη επιλογή από το αυθόρμητο χειροκρότημα και τα σφυρίγματα για το ανκόρ!!!
    Οι φωτογραφίες όπως πάντα ιδιαίτερα προσεγμένες και πανέμορφες! Το τελικό αποτέλεσμα υπέροχο!!
    Αυτό που κάνει το "έργο" να ξεχωρίζει, είναι το στόρυ που χτίζεις λέξη λέξη, από την εισαγωγή ως τον επίλογο!!!
    Μπράβο σου :)
    Πολλά φιλιά
    καλημέρα

    ReplyDelete
  8. Πόσο ΔΙΚΙΟ έχεις κοριτσάκι μου.....!!!! ΣΕ ΟΛΑ!!!!
    Και είναι εκείνες οι δύσκολες στιγμές που ζυγίζεις τους ανθρώπους γύρω σου....Και ξέρεις πιο είναι το χειρότερο;;; Όταν δεις ότι δεν υπάρχουν αληθινοί άνθρωποι κοντά σου! Και ξέρεις πιο είναι το καλύτερο;;; Ότι εκτιμάς εκ νέου πόσο όμορφη και σύντομη είναι η ζωή και ότι δεν αξίζει να αναλώνεται κανείς στα καθημερινά και ασήμαντα! Τότε ακριβώς αποφάσισα να χαμογελάω περισσότερο και ν'ανοίξω ένα παράθυρο στην αισιοδοξία, κρατώντας πάντα γερά το χέρι του τρυφερούλη μου, του συζυγατούλη μου!!! Αυτό μου αρκεί...

    ReplyDelete
  9. Καλημέρα καλή μου Μάγδα… Ταυτίζομαι απόλυτα με τον πρόλογό σου, πρόκειται για σκέψεις και συναισθήματα που έχω σε καθημερινή σχεδόν βάση. Τις περισσότερες φορές βέβαια δεν μπορώ να δώσω μια λογική εξήγηση σε αυτή τη μικροψυχία που αναφέρεις. Τα καθημερινά προβλήματα, οι έντονοι ρυθμοί και οι αντικειμενικές δυσκολίες που βιώνουμε δεν αποτελούν ουσιαστική δικαιολογία, παρά μόνο μία φτωχή πρόταση για να εκδηλώσουμε την πιο «σκοτεινή» πλευρά του χαρακτήρα μας. Και είναι κρίμα, γιατί υπάρχουν ακόμα τόσα πολλά για τα οποία θα έπρεπε πραγματικά να χαιρόμαστε και να νιώθουμε ευγνωμοσύνη, άνθρωποι στους οποίους μπορούμε να βασιστούμε και με τους οποίους μπορούμε να περάσουμε όμορφα χωρίς να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο.
    Σταματώ εδώ, γιατί μπορώ να συνεχίσω να γράφω με τις ώρες! :)
    Η Aran είναι πράγματι μια εξαιρετική blogger, με ωραίες συνταγές, οπότε δεν απορώ που ήθελες να φτιάξεις τα πάντα από το βιβλίο της!
    Διάλεξες βέβαια ένα πιάτο το οποίο θα μπορούσε να είναι απλό, αλλά με το αλεύρι κάστανου γίνεται τόσο μα τόσο ιδιαίτερο! Όχι ότι η γέμιση δεν είναι φανταστική βέβαια! Θα ήθελα να δοκιμάσω την πρότασή σου οπότε θα προσπαθήσω να βρω το συγκεκριμένο αλεύρι!
    Φιλιά πολλά!

    ReplyDelete
  10. Το φαγητό ήταν από παλιά μια ευκαιρία για να βρεθούμε γύρω από το τραπέζι με τους αγαπημένους μας, να ανταλλάξουμε σκέψεις και συναισθήματα και γύρω από ένα πιάτο, ένα ποτήρι κρασί, να νοιώσουμε όμορφα με αυτούς που αγαπάμε.
    Το ίδιο παλιά ειναι και τα συναισθήματα που αναφέρεις, η μικροψυχία αλλά και η αισιοδοξία.
    Στο χέρι μας είναι ποιο θα επιλέξουμε και ο καθένας δέχεται τις συνέπειες των επιλογών του!!
    Για το πιάτο σου έχω να πω ότι με εντυπωσίασε με την πρωτοτυπία του και την σίγουρη νοστιμιά του, είναι στ' αλήθεια πολύ ιδιαίτερο!
    Φιλιά, καλό απόγευμα!

    ReplyDelete
  11. Food for thought για σήμερα... (καταπληκτικό κομμάτι συνοδεύει τους προβληματισμούς σου)

    ReplyDelete
  12. αγαπώ αυτό το τραγούδι

    ReplyDelete
  13. Arti — ωραία σύμπτωση ε; Φιλιά!

    Martha — σ' ευχαριστώ πολύ Μάρθα μου!

    Foteini Thes — α εσύ το πήρες από την πηγή. Γλυκιές είναι εκπληκτικές, ειδικά αν έχεις και λίγη πάστα gianduja εύκαιρη.

    Όλγα — ναι, το έχω δει κι εγώ το βίντεο. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι η ίδια η Aran η οποία έχει μια φοβερά ευγενική φυσιογνωμία.

    Notoula — αυτά τα τραπέζια είναι το κάτι άλλο, πραγματικά όμορφες στιγμές.

    gvarvakis — σ' ευχαριστώ πολύ Γιώργο για τα καλά σου λόγια. Να' σαι καλά!

    Marina — είναι πολύ γλυκό αυτό που είπες για τον αντρούλη σου. Να'στε πάντα αγαπημένοι!

    Ερμιόνη — σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου Ερμιόνη. Μακάρι να μπορούσαμε να πιάναμε την κουβέντα μέσω σχολιών, είμαι σίγουρη ότι δεν θα σταματούσαμε ποτέ. :)

    ΕΛΕΝΑ — είναι όντως πρωτότυπο μέσα στην απλότητά του. Ειδικά αν έχεις αδυναμία στις κρέπες!

    thegreenmixer — :)

    franchise me — κι εγώ!

    ReplyDelete
  14. Σε διαβάζω με προσοχή και σκέφτομαι πως η "ιστορία" τελικά επαναλαμβάνεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης! Σχεδόν με τις ίδιες ερωτήσεις και απορίες να γεννιούνται μέσα μας, αλλά και να μην παίρνουν τις απαντήσεις που απαιτούν. Όπως και να είναι καλή μου Μάγδα... προχώρα με το κεφάλι ψηλά και με την αγάπη για τα πράγματα που σε γεμίζουν προσωπικά, ως Φάρο!

    Καστανάλευρο εξαιρετικό αλλά πανάκριβο για τα εδώ δεδομένα μας. Εγώ θα ήθελα πολύ να δοκιμάσω την γλυκιά παραλλαγή :-))
    Καλό βράδυ και να είσαι πάντα τυχερή στη ζωή σου.

    ReplyDelete
  15. Τι να πω και εγώ! Για άλλη μια φορά πολύ ωραία ανάρτηση από την αρχή μέχρι το τέλος!

    ReplyDelete
  16. Μόλις ανακάλυψα τη σελίδα σου και χαίρομαι πολύ γι' αυτό! Πολύ όμορφα τα όσα γράφεις αλλά και η συνταγή που τα συνοδεύει..

    ReplyDelete
  17. Penelope — σ' ευχαριστώ πολύ Πηνελόπη μου! Να είσαι καλά!

    mia maria — σ' ευχαριστώ!

    Eleni — καλώς όρισες Ελένη και σ' ευχαριστώ!

    ReplyDelete
  18. Συμφωνώ με τον προλογό σου Μάγδα μου.. μακάρι να αλλάζαμε όλοι και να σκεφτόμασταν καλύτερα τί έχει πραγματική αξία.

    Τώρα αλεύρι κάστανου δεν ήξερα ότι υπήρχε.
    Μα που τα ανακαλύπτεις όλα αυτά τα ωραία.. Υπέροχη η συνταγή σου και πρωτότυπη θα έλεγα.

    Φιλιά πολλά

    ReplyDelete
  19. Πω πω φαινεται πεντανοστιμο!

    ReplyDelete
  20. καλησπερα σου απο Ρεθυμνο.
    ειναι λιγος ο καιρος που σε ανακαλυψα - μεσω της Ερμιονης απο the one with all...
    Σιγουρα θα θεωρηθει τολμηρο να σου πω οτι ειστε τυχεροι εσυ και ο Σ σου για το γεγονος οτι ζειτε στο εξωτερικο.Ομως το πιστευω.
    Βεβαια οι προβληματισμοι ειναι ανελεητοι παντου. Παντα οχι.
    Θελω να σε ευχαριστησω και να σου δηλωσω οτι ειμαι ΦΑΝΝΝΝ σου με κεφαλαια γραμματα.Οι κρεπες φτιαχτηκαν σε χρονο ρεκορ σημερα το πρωι και καταναλωθηκαν ακομα γρηγοροτερα στο πρωινο ..τελειες , βελουδινες..
    Το ζυμαρι της πιτσας που το εφταξα την προηγουμενη εβδομαδα εβαλε τα γυαλια στο ετερον ημισυ , οπου θεωρηται στο σπιτι μας ο chef .

    ευχομαι καλο Σαββατοβραδο και πολλα πολλα χρονια στο blogακι σου .

    Νανα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα Νανά! Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια και καλώς όρισες στο blog μου. Ναι, είμαστε πράγματι τυχεροί που ζούμε Ολλανδία αυτή την περίοδο παρά Ελλάδα, δεν παύει όμως να μας λείπει α-φά-ντα-στα. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν οι κρέπες όπως και η πίτσα! Χαιρετίσματα στο πανέμορφο Ρέθυμνο!!

      Delete
  21. Καλημέρα Μάγδα! Ελπίζω να είσαι καλά.
    Χτες το απόγευμα, έφτιαξα τις κρέπες σου. Αν και αγχωμένη, διότι δεν είχα ξαναφτιάξει κρέπες, τις προσπάθησα και βγήκα κερδισμένη!
    Καταρχήν, δεν πέταξα καμία κρέπα, μπόρεσα και τις αναποδογύρισα όλες με μεγάλη επιτυχία!
    Η γεύση τους ήταν υπέροχη, παρόλο που χρησιμοποίησα απλό αλεύρι.
    Όσες περίσσεψαν, τις φάγαμε σήμερα το πρωί και ήταν πάλι γευστικότατες!.
    Σε ευχαριστώ και για αυτή τη συνταγή.
    Να περνάς όμορφα, φιλιά!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γειά σου Ματίνα! Μια χαρούλα είμαι, ελπίζω κι εσύ το ίδιο. Πολύ χαίρομαι που σου άρεσαν οι κρέπες. Είδες; Δεν είναι δύσκολες τελικά. Αφού σου πέτυχε ακόμα και η πρώτη είσαι φοβερή!
      Σε ευχαριστώ κι εγώ για το feedback! Να'σαι καλά!

      Delete