Thursday, January 24, 2013

Γαλλική σφολιάτα - Pâte feuilletée

Ήθελα να φτιάξω κάτι με τα χέρια μου. Να δημιουργήσω κάτι από το τίποτα, κάτι για το οποίο να νιώσω περήφανη και να πω «να, κοίτα τί έφτιαξα».






Αλεύρι, νερό, βούτυρο. Πολύ βούτυρο. Πάρα πολύ βούτυρο. Τόσο βούτυρο που κανείς δεν θα’πρεπε να καταλανώνει σε τακτική βάση. Κι όμως, χρειαζόμουν ακόμα πιο πολύ. Διότι, για να φτιάξεις σφολιάτα, πρέπει το βούτυρο να γίνει φίλος σου κι όχι εχθρός σου. Θα προσπαθήσει να ξεφύγει, να ξεγλιστρήσει, να μαλακώσει, να ξεχυθεί μέσα από τη ζύμη κι εσύ θα πρέπει να το τιθασεύσεις, να ξέρεις πώς και πότε να το χειριστείς.






Η σφολιάτα είναι η βασίλισσα των ζυμών. Δεν είναι δύσκολο να την φτιάξεις, όχι όταν ξέρεις να κάνεις υπομονή κι όταν γνωρίζεις τα κόλπα για να την πετύχεις, όχι όταν έχεις κατανοήσει πως, σαν όλες τις βασίλισσες που σέβονται τον εαυτό τους, έτσι κι αυτή έχει τις ιδιοτροπίες της. Είναι άλλωστε η αυτού μεγαλειότης pâte feuilletée γνωστή και ως Γαλλική σφολιάτα, η αυθεντική σφολιάτα.






Η ζύμη αυτή χρειάζεται χρόνο· χρόνο για να ξεκουραστεί. Χρειάζεται κρύο· κρύο περιβάλλον, κρύα χέρια. Χρειάζεται ένα καλό πλάστη και λίγη δύναμη. Θα πρέπει να της αφιερώσεις μισή μέρα, θα πρέπει να την προσέχεις, αλλά όση ώρα αυτή θα ξεκουράζεται στο ψυγείο, θα ξεκουράζεσαι κι εσύ και θα’χεις ελεύθερο χρόνο να κάνεις άλλα πράγματα. Και μετά, θα απολαύσεις τα περίφημα εκατοντάδες στρώματα τραγανής, αφράτης και βουτυρένιας ζύμης και με την πρώτη δαγκωματιά θ’ανταμειφθείς για όλη σου την κούραση.






Η σφολιάτα δεν είναι για τους λιπόψυχους. Αν αγαπάτε να φτιάχνετε ζύμες, τότε με αυτήν θα ενθουσιαστείτε. Αν όχι, πάντα θα υπάρχουν κι οι έτοιμες σφολιάτες, οι οποίες είναι καλές αρκεί να είναι φτιαγμένες με πραγματικό βούτυρο κι όχι με φυτικά λίπη. Αν είστε λοιπόν από εκείνους που αποζητούν προκλήσεις στην κουζίνα, τότε αυτή η ζύμη είναι σίγουρα για εσάς.






Pâte feuilletée (πατ φεγιετέ) κυριολεκτικά σημαίνει «ζύμη με πολλά φύλλα» και είναι η αυθεντική, κλασική Γαλλική σφολιάτα. Φτιάχνεται με αλεύρι, νερό και βούτυρο και δεν περιέχει κανένα διογκωτικό υλικό.
Αποτελείται από τρία μέρη: το détrempe, το beurrage και το pâton. Το détrempe είναι η βασική ζύμη, το beurrage είναι το μεγάλο κομμάτι βουτύρου και το pâton είναι το πακέτο ζύμης που σχηματίζεται απ’τον συνδυασμό του détrempe και του beurrage. Το beurrage ενσωματώνεται και απλώνεται μέσα στο détrempe μέσω μιας σειράς ανοιγμάτων και διπλωμάτων της ζύμης—το κάθε άνοιγμα και δίπλωμα ονομάζεται tour (γύρος)—και το αποτέλεσμα είναι μια ζύμη με εναλλασσόμενα στρώματα ζύμης και βουτύρου πιεσμένα καλά μεταξύ τους.
Τα στρώματα βουτύρου είναι αυτά που κάνουν τη σφολιάτα να φουσκώνει στο φούρνο και να χωρίζεται σε πάμπολλα λεπτά φύλλα. Το βούτυρο αποτελείται από στερεά λίπη γάλακτος και νερό. Όταν ψήνεται η σφολιάτα, το νερό στο βούτυρο εξατμίζεται, πιέζοντας τα διαδοχικά στρώματα της σφολιάτας προς τα πάνω, δημιουργώντας μια ανάλαφρη δομή. Τα λίπη του βουτύρου στη συνέχεια απορροφούνται από τα στρώματα της ζύμης και τα ψήνει, προσδίδοντας μια τραγανή υφή και μια αυξημένη σταθερότητα στη δομή της αέρινης σφολιάτας. Τα ψημένα λίπη του βουτύρου είναι αυτά που χαρίζουν στη σφολιάτα το χρυσοκάστανο χρώμα της και την πεντανόστιμη βουτυρένια γεύση της.











Γαλλική Σφολιάτα (Pâte Feuilletée)

Παρακάτω θα βρείτε tips και χρήσιμες συμβουλές που θα κάνουν το φτιάξιμο της σφολιάτας πιο εύκολο. Διαβάστε τα μαζί με τη συνταγή και τις οδηγίες πολύ προσεκτικά πριν ξεκινήσετε και δώστε ιδιαίτερη προσοχή και στις σημειώσεις μέσα στη συνταγή.

Όπως προανέφερα, η σφολιάτα χρειάζεται κρύο. Κρύα κουζίνα, κρύα επιφάνεια εργασίας, κρύα χέρια, και είναι πιο εύκολο και γρήγορο να την φτιάξει κανείς το χειμώνα παρά το καλοκαίρι όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές. Για παράδειγμα, όταν φτιάχνω σφολιάτα τον χειμώνα, χρειάζεται να την βάλω στο ψυγείο για 30 λεπτά μεταξύ κάθε tour, ενώ το καλοκαίρι χρειάζεται τουλάχιστον 1 ώρα.
Οι λόγοι που μπαίνει η ζύμη στο ψυγείο είναι δυο: α) για να χαλαρώσει η γλουτένη του αλευριού και β) για να κρυώσει και να στερεοποιηθεί το βούτυρο. Και τα δυο κάνουν το άνοιγμα της ζύμης ευκολότερο και επίσης μειώνεται ο κίνδυνος να σχιστούν τα στρώματα της σφολιάτας κατά το άνοιγμα και να δραπετεύσει το βούτυρο.

Οι χρόνοι ξεκούρασης της ζύμης στη συνταγή ισχύουν για χειμερινές θερμοκρασίες. Προσαρμόστε τους χρόνους αν φτιάξετε τη σφολιάτα καλοκαίρι ή σε ζεστό περιβάλλον. Επίσης, η κοινή λογική είναι ο καλύτερος κριτής. Αν διαπιστώσετε πως η ζύμη σας έχει ζεσταθεί και αρχίζουν να ανοίγουν τα στρώματα και το βούτυρο να βγαίνει μέσα από αυτά, τότε βάλτε την στο ψυγείο.

Μην ξεχνάτε να αλευρώνετε την επιφάνεια εργασίας σας και τη ζύμη πριν την ανοίξετε, και μην παραμελείτε να αφαιρείτε με το πινέλο το επιπλέον αλεύρι πάνω απ’τη ζύμη όταν την διπλώνετε.

Ο καλύτερος τρόπος για να διατηρείτε τα χέρια σας κρύα όταν χειρίζεστε τη ζύμη είναι να τα πλένετε κάτω από κρύο τρεχούμενο νερό.

Πάντα χρησιμοποιώ μια μαρμάρινη πλάκα για ν’ανοίγω σφολιάτα. Δεν ξέρω αν τελικά είναι μύθος το ότι το μάρμαρο είναι πιο κρύο από άλλες επιφάνειες και κατ’επέκταση καλύτερο για το άνοιγμα ζυμών αλλά για μένα δουλεύει. Whatever works λοιπόν. (Ουπς, Woody alert!)

Το φτιάξιμο της σφολιάτας απαιτεί χρόνο λόγω των περιόδων ξεκούρασής της στο ψυγείο, ο ακριβής όμως χρόνος που χρειάζεται οι ίδιοι να την χειριστείτε είναι μικρός. Θα πρέπει παρ’όλ’αυτά να είστε ελεύθεροι να μπαινοβγαίνετε στην κουζίνα ανά τακτά χρονικά διαστήματα, γι’αυτό προγραμματίστε να την φτιάξετε μια μέρα που θα έχετε πολύ χρόνο στη διάθεσή σας.

Λεξιλόγιο:
détrempe - βασική ζύμη
beurrage - κομμάτι βουτύρου
pâton – πακέτο ζύμης σχηματσμένο απ’τον συνδυασμό détrempe και beurrage
tour – το κάθε άνοιγμα και δίπλωμα της ζύμης






Μερίδες: 1,2 κιλά ζύμη

Υλικά

Για το détrempe
500 γρ. σκληρό (δυνατό) άσπρο αλεύρι
200 γρ. ανάλατο βούτυρο*, σε θερμοκρασία δωματίου, κομμένο σε μικρά κομμάτια
10 γρ. θαλασσινό αλάτι
15 ml (1 κουταλιά σούπας) φρεσκοστυμμένο χυμό λεμονιού
200 ml κρύο νερό βρύσης

Για το beurrage
250 γρ. ανάλατο βούτυρο*, κρύο

Επιπλέον αλεύρι (είτε σκληρό είτε για όλες τις χρήσεις) για το πασπάλισμα της επιφάνειας εργασίας και ζύμης

*Σημαντική σημείωση: σε όλες τις συνταγές του blog, όταν γράφω βούτυρο, εννοώ φρέσκο βούτυρο αγελάδος και όχι μαργαρίνη, βιτάμ κλπ. 

Ειδικά εργαλεία: μίξερ βάσης (προαιρετικό αλλά προτιμητέο), πλάστης (πρέπει να είναι μακρύς, μην χρησιμοποιήσετε κοντό), πινέλο ζαχαροπλαστικής, σπάτουλα ζύμης, πλαστική μεμβράνη


Προετοιμασία

Για το détrempe
Σε μίξερ βάσης
Στο μπωλ του μίξερ βάσης προσθέστε το αλεύρι, τα κομμάτια βουτύρου, το αλάτι, τον χυμό λεμονιού και το νερό. Βάλτε το εξάρτημα του γάντζου στο μίξερ σας και αναμείξτε σε μεσαία προς χαμηλή ταχύτητα για 2 λεπτά περίπου μέχρι να έχετε μια πρόχειρη ζύμη. Μην ζυμώσετε πολύ τη ζύμη διότι δεν θέλουμε ν’ αναπτύξουμε τη γλουτένη, δεν φτιάχνουμε ψωμί.


Αδειάστε τη ζύμη σε μια ελαφρώς αλευρωμένη επιφάνεια και ζυμώστε με το χέρι για λίγα δευτερόλεπτα προκειμένου να την λειάνετε. Η ζύμη θα πρέπει να είναι εύπλαστη και να μην κολλάει στα χέρια. Αν ωστόσο κολλάει απειροελάχιστα στα χέρια σας, μη σας απασχολεί, είναι εντάξει.
Σχηματίστε μια μπάλα ζύμης κι έπειτα πιέστε την για να σχηματίσετε ένα πεπλατυσμένο τετράγωνο γύρω στα 16 εκ. (δείτε φωτογραφίες). Χρησιμοποιώντας μια σπάτουλα ζύμης, κόψτε ένα σταυρό μέχρι τα μέσα της ζύμης, προσέχοντας μην την κόψετε μέχρι κάτω, τυλίξτε την σε πλαστική μεμβράνη και βάλτε την στο ψυγείο για 1 ώρα.


Με το χέρι
Αναμείξτε το αλεύρι και το αλάτι σ’ένα μεγάλο μπωλ και προσθέστε τα κομμάτια βουτύρου. Αναμείξτε είτε με τα χέρια σας, είτε μ’έναν κόφτη ζαχαροπλαστικής, είτε μ’ένα πιρούνι, μέχρι το μείγμα να μοιάζει με ψίχουλα και προσθέστε τον χυμό λεμονιού και το νερό. Ζυμώστε με τα χέρια σας μέχρι να έχετε μια πρόχειρη ζύμη κι έπειτα αδειάστε σε μια αλευρωμένη επιφάνεια και ζυμώστε μέχρι να έχετε μια εύπλαστη και λεία ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια. Μην παραζυμώσετε τη ζύμη. Συνεχίστε σύμφωνα με τις οδηγίες παραπάνω.

Για το beurrage
Βγάλτε το κρύο βούτυρο απ’το ψυγείο και τοποθετήστε το ανάμεσα σε δυο μεγάλα κομμάτια πλαστικής μεμβράνης. Χρησιμοποιώντας έναν πλάστη, χτυπήστε το βούτυρο ώστε να σχηματίσετε ένα τετράγωνο γύρω στα 16 εκ., στο μέγεθος δηλάδη του détrempe.
Τοποθετήστε το beurrage στο ψυγείο για 1 ώρα.


Σημείωση: Το détrempe και το beurrage πρέπει να είναι πολύ κρύα πριν τα ενώσετε για να φτιάξετε το pâton. Επίσης, πρέπει να είναι το ίδιο σκληρά, διαφορετικά θα είναι δύσκολο να ενσωματωθεί το beurrage στο détrempe.

Φτιάξτε το pâton
Βγάλτε το détrempe απ’το ψυγείο, αφαιρέστε τη μεμβράνη (κρατήστε την για να την ξαναχρησιμοποιήσετε σε λίγο) και τοποθετήστε το πάνω σε μια ελαφρώς αλευρωμένη επιφάνεια. Πασπαλίστε το με λίγο αλεύρι και χρησιμοποιώντας τον πλάστη σας, ανοίξτε τα τέσσερα κομμάτια του σταυρού που κόψατε νωρίτερα, αφήνοντας το κέντρο του détrempe απείραχτο, ώστε να υπάρχει ένα εξόγκωμα ζύμης (δείτε φωτογραφίες).


Βγάλτε το beurrage απ’το ψυγείο, αφαιρέστε και πετάξτε τη μεμβράνη και τοποθετήστε το στο κέντρο του détrempe, πάνω στο εξόγκωμα ζύμης, πιέζοντάς το ελαφρά. Διπλώστε τα τέσσερα κομμάτια που έχετε ανοίξει πάνω απ’το beurrage, φροντίζοντας κάθε κομμάτι να καλύπτει το beurrage πλήρως και κλείνοντας καλά τη ζύμη γύρω-γύρω ώστε να μη μπορεί το βούτυρο να δραπετεύσει. Αυτό που έχετε σχηματίσει τώρα είναι το pâton.


Χρησιμοποιώντας το πινέλο ζαχαροπλαστικής, αφαιρέστε το περιττό αλεύρι πάνω απ’το pâton, τυλίξτε το με την πλαστική μεμβράνη που κρατήσατε νωρίτερα και βάλτε το στο ψυγείο για 30 λεπτά.

Tours
Τώρα θα πρέπει να κάνετε συνολικά 6 tours, δηλαδή ν’ανοίξετε και να διπλώσετε τη ζύμη 6 φορές. Η ζύμη πρέπει να ξεκουράζεται στο ψυγείο για 30 λεπτά μεταξύ κάθε tour, έτσι ώστε το βούτυρο να στερεοποιείται και να μην λιώνει μέσα στη ζύμη καταστρέφοντας τα στρώματα που έχετε φτιάξει.

Σημείωση 1: Παραδοσιακά, στην κλασική γαλλική σφολιάτα γίνονται 6-8 tours
αλλά 6 είναι το σύνηθες.

Σημείωση 2: Πριν ξεκινήσετε, έχετε υπόψη σας ότι θα πρέπει να είσαστε γρήγοροι. Όσο η ζύμη μένει έξω απ’το ψυγείο, τόσο το βούτυρο λιώνει και η ζύμη μαλακώνει, κάνοντας το άνοιγμά της δύσκολο. Δεν θέλω να σας πανικοβάλλω, απλά φροντίστε να είστε γρήγοροι.

Πρώτο tour
Βγάλτε το pâton απ’το ψυγείο και αφαιρέστε τη μεμβράνη. Αλευρώστε ελαφρά την επιφάνεια εργασίας σας και κρατήστε κοντά το αλεύρι γιατί θα χρειαστεί να αλευρώσετε ξανά την επιφάνεια ενώ ανοίγετε τη ζύμη. Πασπαλίστε την κορυφή του pâton με λίγο αλεύρι.
Ο καλύτερος τρόπος για ν’ανοίξετε τη σφολιάτα είναι πρώτα να δημιουργήσετε εσοχές σε τρία-τέσσερα μέρη με τον πλάστη, οι δυο απ’τις οποίες να είναι πάντα στις δυο άκρες της ζύμης (δείτε φωτογραφίες). Μ’αυτόν τον τρόπο η ζύμη διατηρεί το ορθογώνιο σχήμα της αλλά και το βούτυρο διανέμεται ομοιόμορφα σε όλη τη ζύμη.


Έπειτα κάντε κι άλλες εσοχές ανάμεσα στις πρώτες, κάτι το οποίο θα διευκολύνει το άνοιγμα της ζύμης και δεν θα χρειαστεί να βάζετε πολλή δύναμη με τα χέρια σας. Μετά ανοίξτε τη ζύμη προς μια κατεύθυνση (μην την ανοίξετε προς τα πλάγια) σε ένα επιμήκες παραλληλόγραμμο με 1 εκ. πάχος (περίπου 45 εκ. μήκος και 20-22 εκ. πλάτος). Να θυμάστε να πασπαλίζετε με αλεύρι την επιφάνεια εργασίας όποτε νιώθετε πως κολλάει πάνω η ζύμη για να μη σχιστούν τα στρώματα και βγει από μέσα το βούτυρο. Αν ωστόσο το βούτυρο αρχίζει να μαλακώνει, βάλτε τη ζύμη στο ψυγείο.
Επίσης, όταν ανοίγετε τη ζύμη προσπαθείτε πάντα να δαιτηρείτε το ορθογώνιο σχήμα της.


Αφαιρέστε το αλεύρι πάνω απ’τη ζύμη με το πινέλο και τώρα θα πρέπει να την διπλώσετε. Χωρίστε νοητά τη ζύμη στα τρία. Πάρτε το ένα τρίτο και διπλώστε το πάνω από το το μεσαίο κομμάτι. Αφαιρέστε το επιπλέον αλεύρι με το πινέλο και διπλώστε το άλλο τρίτο από πάνω, όπως δηλαδή θα διπλώνατε μια επιστολή (δείτε και τις φωτογραφίες). Αφαιρέστε το αλεύρι με το πινέλο, φροντίζοντας να αφαιρέσετε και το αλεύρι από το κάτω μέρος της ζύμης, τυλίξτε την με πλαστική μεμβράνη και βάλτε την στο ψυγείο για τουλάχιστον 30 λεπτά.


Σημείωση 1: Αφαιρείτε πάντα το αλεύρι πάνω από τη ζύμη όταν την διπλώνετε για να μην σας ξεραθεί.

Σημείωση 2: Μεταξύ tours, πριν ανοίξετε τη ζύμη, πρέπει πάντα να αποξύνετε τυχόν ζύμη ή βούτυρο που έχει κολλήσει στην επιφάνεια εργασίας σας γιατί θα σας κολλήσει η ζύμη. Έχετε την σπάτουλα ζύμης πάντα κοντά.

Σημείωση 3: Αν φτιάξετε σφολιάτα τον χειμώνα σε κρύο περιβάλλον και συνειδητοποιήσετε ότι μετά από ένα tour η ζύμη σας παραμένει κρύα και σφιχτή, μπορείτε να κάνετε δυο tours τη φορά πριν βάλετε τη ζύμη στο ψυγείο. Προσέξτε όμως μην παρασυρθείτε και κάνετε παραπάνω tours τη φορά γιατί είναι βέβαιο πως η ζύμη σας θα σχιστεί, θα χαλάσουν οι στρώσεις και όλη η σκληρή σας δουλειά θα πάει στράφι.

Σημείωση 4: Ένας τρόπος για να θυμάστε πόσα tours έχετε κάνει, είναι ο κλασικός τρόπος για την pâte feuilletée του να πιέσετε την άκρη της διπλωμένης ζύμης με τα ακροδάχτυλά σας, αφήνοντας τόσα αποτυπώματα όσα και τα tours που έχετε ολοκληρώσει.


Δεύτερο tour
Βγάλτε τη ζύμη απ’το ψυγείο και αφαιρέστε τη μεμβράνη. Αλευρώστε ελαφρά την επιφάνεια εργασίας και τοποθετήστε τη ζύμη με το άνοιγμα προς τα πάνω και έτσι ώστε αν την ανοίγατε, να άνοιγε από τα δεξιά προς αριστερά, όπως ένα βιβλίο, και πασπαλίστε με αλεύρι. Κάντε εσοχές στη ζύμη ακριβώς όπως κάνατε στο πρώτο tour και έπειτα ανοίξτε τη ζύμη σε επιμήκες παραλληλόγραμμο πάχους 1 εκ. (όπως και στο πρώτο tour). Συνεχίστε το άνοιγμα και δίπλωμα της ζύμης, όπως στο πρώτο tour, έτσι ώστε να ολοκληρώσετε και το δεύτερο.


Τρίτο έως Έκτο tour
Από δω και πέρα, θα πρέπει να επαναλάβετε την ίδια διαδικασία άλλες 4 φορές, ολοκληρώνοντας συνολικά 6 tours.

Η συνταγή βγάζει περίπου 1,2 κιλά σφολιάτας, το οποίο είναι πολύ, οπότε σε αυτό το σημείο μπορείτε να χωρίσετε τη ζύμη σε 2 ή 4 κομμάτια, να τα τυλίξετε με μεμβράνη και να τα κρατήσετε στο ψυγείο.

Αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε τη σφολιάτα αμέσως, τότε μετά το έκτο tour θα πρέπει να την βάλετε στο ψυγείο για 30 λεπτά κι έπειτα να την ανοίξετε πιο λεπτή από 1 εκ., αναλόγως τί ακριβώς θέλετε να φτιάξετε. Αν π.χ. θέλετε να φτιάξετε μια τάρτα, τότε θα πρέπει να ανοίξετε τη ζύμη σε πάχος 0,3-0,4 εκ.

Μπορείτε να κρατήσετε τη σφολιάτα στο ψυγείο τυλιγμένη καλά με πλαστική μεμβράνη για 4-5 μέρες αλλά έχω διαπιστώσει πως το καλύτερο αποτέλεσμα, όσον αφορά την υφή και το πόσο θα φουσκώσει, το έχω όταν την ψήνω μέσα στις δυο πρώτες μέρες.
Μπορείτε επίσης να την κρατήσετε στην κατάψυξη για 1 μήνα, τυλιγμένη καλά με πλαστική μεμβράνη.

Χρησιμοποιήστε τη σφολιάτα σας για να φτιάξετε από μιλφέιγ μέχρι tart tatin, γλυκιές και αλμυρές πίτες, βολ-ο-βαν, κλπ. Οι δυνατότητες είναι άπειρες. Θα μοιραστώ συνταγές λίαν συντόμως!

Πάνω απ’όλα διασκεδάστε την ετοιμασία της και απολαύστε το αποτέλεσμα!





57 comments:

  1. Είχα δει ένα βίντεο του Luca Montersino (δεν ξέρω αν πειράζει που αναφέρω το όνομα) πριν ένα χρόνο περίπου, στο οποίο έφτιαχνε κρουασάν (τα γνωστά cornetti) με σφολιάτα και μάλιστα έλεγε ότι γίνονται όπως αυτά που τρως στα ιταλικά bar. Τα έφτιαξα λοιπόν (η τύχη του πρωτάρη θες?) και γίνανε πράγματι πολύ νόστιμα. Με μαρμελάδα φράουλα μου άρεσαν πιο πολύ κι αν βέβαια έχει κάποιος το κουράγιο να φτιάξει και κρέμα ζαχαροπλαστικής και την προσθέσει με την μαρμελάδα... δεν σου λέω τίποτα, δοκίμασέ το! Το χαρτί που είχα σημειώσει την συνταγή το έχασα (μα χάνονται αυτά???), το βίντεο τόσο αναλυτικό δεν το ξαναβρήκα, τώρα όμως έχω την δική σου σφολιάτα, χα!
    Έχεις κουραστεί να ακούς κομπλιμέντα για το πόσο καλά εξηγηγείς κάθε συνταγή όσο δύσκολη κι αν είναι? Μμμ, δεν πειράζει..! Μα μπαίνει κάποιος εδώ μέσα και -εντάξει, εκτός από το ότι του τρέχουν τα σάλια!- ξεκουράζει μάτια και μυαλό..! Είμαι σίγουρη ότι δεν συμβαίνει μόνο σε μένα! Μπράβο λοιπόν για μία ακόμα εξαιρετική ανάρτηση! Να 'σαι καλά!
    Αγγελική Χ

    ReplyDelete
  2. Σούπερ αναλυτική παρουσίαση, καταπληκτικές φωτογραφίες και λαχταριστή σφολιάτα!

    ReplyDelete
  3. Ουαου! Συγκλονίστικα πρωί πρωί! Γεια στα χέρια σου. Τρέχω να πάρω φρέσκο βουτυρο. Σ ευχαριστώ, είσαι πηγή έμπνευσης.

    ReplyDelete
  4. Κουράστηκα και μόνο που σε διάβασα.. Ευχαριστώ δε θα πάρω...Μπράβο στην υπομονή σου..

    Εντωμεταξύ σκέφτομαι πολύ εαν θα ξαναγοράσω σφολιάτα... Πόσο βούτυρο έχει????

    ReplyDelete
  5. Περιγραφικότατη, από σένα μπορεί κάποιος να διδαχτεί πολλά.Δεν νομίζω ότι θα το επιχειρούσα ποτέ το συγκεκριμένο άθλημα.
    Δεν χρησιμοποιώ βέβαια και συχνά σφολιάτα.
    Καλημέρα

    ReplyDelete
  6. Εύγε για την ανάρτηση αυτή!

    ReplyDelete
  7. Σε θαυμάζω! Τι άλλο να πω!!!

    ReplyDelete
  8. Εξαιρετική ανάρτηση, όχι μόνο για τις λεπτομέρειες και την υπομονή σου αλλά και για τον τρόπο που την περιγραφείς.
    Απλός και μεταδοτικός!
    Πραγματικά μπράβο σου!

    ReplyDelete
  9. Ωραία ανάρτηση/ανάλυση/φωτό (ειδικά η τομή της ζύμης), θα ακολουθήσει-φαντάζομαι- συνταγή με τη σφολιάτα! Καλές αναρτήσεις...

    (ε, η πρώτη του έτους δεν ήταν υπερπαραγωγή, όπως μας έχεις συνηθίσει/κακομάθει.. ;)

    ReplyDelete
  10. Αμάν βρε Μάγδα!!! Τα κάνεις όλα να φαίνονται τόσο εύκολα!!! Με ξεσηκώνεις συνέχεια!!! Το πολύ βούτυρο σκέφτομαι αλλιώς θα το επιχειρούσα αμέσως!!!

    ReplyDelete
  11. Μάγδα μου απλά υποκλίνομαι!
    Διατριβή στη σφολιάτα έκανες βρε κορίτσι!
    Εννοείται ότι όταν πάρω τη μεγάλη απόφαση (γιατί προς το παρόν δεν το αποφασίζω και καταφεύγω στις έτοιμες λύσεις) θα συμβουλευτώ το εγχειρίδιο που έγραψες!
    Μπράβο σου για την τόσο λεπτομερή ανάρτηση αλλά και για το φανταστικό αποτέλεσμα!

    ReplyDelete
  12. Αγγελική Χ — τον κύριο που λες δεν τον ξέρω. Είχες την τύχη του πρωτάρη ε; χεχε Εγώ όταν έφτιαξα πρώτη φορά σφολιάτα δυσκολεύτηκα πολύ γιατί ακολούθησα μια άθλια συνταγή που δεν εξηγούσε τίποτα. Είδα κι έπαθα να μάθω πώς να την φτιάχνω σωστά. Γι'αυτό και ήθελα η ανάρτηση αυτή να είναι λεπτομερής και να μπορεί κάποιος να βασιστεί σ'αυτή και να έχει καλό και σωστό αποτέλεσμα. Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Να'σαι καλά!

    Eri — σ'ευχαριστώ!

    Heidi — σ' ευχαριστώ. Καλή επιτυχία!

    Dear e-diary — έχει πολύ, αλλά δεν είναι για χόρταση.

    Ξανθή — να'σαι καλά! Αφού όμως σ'αρέσουν οι ζύμες γιατί δεν την προσπαθείς;

    Τατιάνα — σ' ευχαριστώ!

    Notoula — :)

    Taste Advisor — σ'ευχαριστώ Πόπη!

    Anonymous — σ'ευχαριστώ. Ναι, θα ακολουθήσει συνταγή (-ές) με σφολιάτα.

    Marina — βρε συ όλη τη σφολιάτα μόνη σου θα την φας; Μη σε απασχολεί τόσο το βούτυρο. Αν έχεις διάθεση φτιάξ'την. Το αποτέλεσμα θα σε ανταμείψει!

    Ερμιόνη — να'σαι καλά! Αυτό είναι έπος όπως μου λέει κι ο Σ. Χαίρομαι που το μοιράστηκα. Όταν το πάρεις απόφαση, πέρνα από δω!

    ReplyDelete
  13. Μάγδα μου πραγματικά συγχαρητήρια!!!Με ξεσήκωσες ήδη, η παρουσίαση αναλυτικότατη και οι οδηγίες σου ακριβής!!!Όσο για τις φωτογραφίες τι να πω...εκπληκτικές!!!
    Φιλιά!!!

    ReplyDelete
  14. Χαρά στο κουράγιο σου και χαρά στο ταλέντο σου και να είσαι πάντα καλά!!!

    ReplyDelete
  15. Είσαι φοβερή, δεν το συζητάω!!!!
    Η διαδικασία αν και την παρουσιάζεις αναλυτικότατα, έχει και τον κόπο της και τον χρόνο της.
    Η σφολιάτα όπως πολύ σωστά λες, θέλει υπομονή.
    Μπράβο σου για το εξαιρετικό αποτέλεσμα!

    ReplyDelete
  16. Βλέπω το θέμα το έχεις μελετήσει καλά... υπέροχη, λατρεμένη σφολιάτα, νομίζω ότι θα μπορούσα να τρώω κάθε μέρα αν η άτιμη δεν με πείραζε στο στομάχι (δεν με συμπαθεί για κάποιο λόγο)....Ισως να μην έχω δοκιμάσει από τις σωστές και να πρέπει να φτιάξω και εγώ την δική μου.
    Πολύ ωραία ανάρτηση Μάγδα!

    ReplyDelete
  17. Πραγματικά συγχαρητήρια πρώτα για το κουράγιο να την φτιάξεις και έπειτα για τη φοβερή λεπτομερή περιγραφή.
    Μια φορά προσπάθησα να φτιάξω και εγώ αλλά μαρτύρησα και μετάνιωσα την ώρα και τη στιγμή που την ξεκίνησα.
    Μετά όμως από τον δικό σου οδηγό-αποκάλυψη σφολιάτας μου ξύπνησες την περιέργεια να την ξανά προσπαθήσω.
    Πάντως από τις φωτογραφίες φαίνεται πως έκανες τρομερή δουλειά.Καταπληκτικό αποτέλεσμα.Χίλια μπράβο.

    ReplyDelete
  18. Πολύ ωραία περιγραφή και επεξηγηματικές φωτό. Ερώτηση: την αποθηκεύεις στην κατάψυξη; Ισχύει ότι αν πρόκειται να τη βάλεις στην κατάψυξη αφήνεις τα δύο τελευταία tours για όταν ξεπαγώσει, πριν τη χρησιμοποιήσεις δηλαδή; Και ένα μικρό σχόλιο στην Αγγελική Χ, δεν γνωρίζω πώς είναι τα ιταλικά κρουασάν, τα γαλλικά πάντως δε γίνονται με σφολιάτα. Η διαδικασία είναι ίδια αλλά στη ζύμη του κρουασάν υπάρχει μαγιά. Φυσικά και μια καλή σφολιάτα έτσι που φουσκώνει μπορεί να γεμίσει με κρέμα ή ότι άλλο και να γίνει τέλεια, σαν κρουασάν. Αλλά ας μην πάμε κόντρα στην παράδοση των Γάλλων, που είναι και ευέξαπτοι..

    slowchefs.blogspot.com

    ReplyDelete
    Replies
    1. Cleomenis όχι, δεν θέλω να κάνω τους Γάλλους να θυμώσουν! Respect στην γαλλική κουζίνα και ζαχαροπλαστική! Δεν έχω την δική σας εμπειρία και ίσως να μην χρησιμοποίησα την σωστή ορολογία ή ονομασία, δεν ξέρω. Πάντως ο ζαχαροπλάστης του οποίου την συνταγή ακολούθησα, μιλάει για "croissant sfogliati" δηλ. κρουασάν με σφολιάτα και μάλιστα λέει ότι δεν είναι τα κλασικά κρουασάν (ίσως εννοεί τα γαλλικά), που είναι μαλακά όχι μόνο στο εσωτερικό τους αλλά και εξωτερικά. Αυτά με την σφολιάτα είναι λίγο τραγανά εξωτερικά. Και η συνταγή του έχει μαγιά, αυγά, ζάχαρη κ.α. Αν δεις το βίντεο στο youtube (πληκτρολογώντας το όνομα του και "croissant sfogliati") σίγουρα θα καταλάβεις περισσότερα από όσα μπορώ να σου εξηγήσω εγώ, που δεν είμαι και ειδική..! Όσο για το "cornetti", νομίζω ότι έτσι λένε τα κρουασάν οι Ιταλοί. Ασφαλές συμπέρασμα..? Δεν είμαι σίγουρη για το πως τα λένε, ξέρω πάντως να τα τρώω! ;-)
      Αγγελική Χ

      Delete
  19. Μάγδα και αυτή τη φορά ... έγραψες! Δεν έχω λόγια!

    ReplyDelete
  20. εδώ και κάμποσο καιρό έχω ανακαλύψει το blog σου και ομολογώ ξετρελάθηκα από την πρώτη στιγμή που το είδα!για τι να πρωτοπώ... για τις λεπτομερείς και αναλυτικότατες οδηγίες σου; για τις πανέμορφες φωτογραφίες σου; για τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο περιγράφεις το καθετί που φτιάχνεις; δεν μπορεί να κρυφτεί η αγάπη που έχεις για τη μαγειρική! μετά από αυτή την ανάρτηση, νομίζω πως ένα μεγάλο ευχαριστώ είναι πολύ λίγο. να είσαι καλά που μοιράζεσαι μαζί μας τις συνταγές σου. να είσαι πάντα καλά και να φτιάχνεις τόσο όμορφα πράγματα. με βαθιά εκτίμηση, Ελένη

    ReplyDelete
  21. μα πωσ τα κανεις ολα να φαινονται τοσο ευκολα, πως τα κανεις ολα να φαινονται τοσο γευστικα!δεν εχω φτιαξει ποτε σφολιατα αν κ ειναι αγαπημενη, διοτι πιστευω πως ειναι απο τα υλικα που καλυτερα να τα αγοραζεις γιατι εχουν μια σχετικη ταλαιπωρια. οταμ ομως ειδα την σφολιατα σου αναθεωρησα..ηθελα να μπω στην οθονη να την γευτω!νομιζω αυτη την φορα εκανες μαγικα!θα ηθελα πολυ να ειμουν εκει οταν την εβγαζες ζεστη απο τον φουρνο!

    ReplyDelete
  22. ΕΛΕΝΗ — σ'ευχαριστώ πολύ!

    Martha — να'σαι καλά!

    ΕΛΕΝΑ — βρίσκω πολύ μεγάλη ευχαρίστηση στο να την φτιάχνω και η αλήθεια είναι πως δεν είναι δύσκολη. Θέλει τρόπο όχι κόπο :) Ευχαριστώ!

    thegreenmixer — αξίζει να δοκιμάσεις να φτιάξεις δική σου. Ποιός ξέρει; Ίσως δεν σε πειράξει. Είναι βέβαια βαριά λόγω το βουτύρου αλλά αν φας λίγο νομίζω θα είσαι εντάξει.

    Λίνα — δεν είναι δύσκολη, απλά θέλει υπομονή. Την πρώτη φορά σε κανέναν δεν βγαίνει τέλεια αλλά αν επιμείνεις θα τα καταφέρεις. Σ'ευχαριστώ!

    Cleomenis — δεν συνηθίζω να την αποθηκεύω στην κατάψυξη γιατί δεν φτουράει. Φτιάχνω διάφορα και τελειώνει γρήγορα. Δεν έχω διαβάσει πουθενά αυτό που λες για τα τελευταία tours. Όσο για τα κρουασάν, είναι πράγματι έτσι, είναι παρόμοια ζύμη με τη σφολιάτα αλλά με μαγιά και λίγο πιο περίπλοκη. Ίσως τα cornetti να έχουν άλλη συνταγή. Η Αγγελική θα μας πει.

    Vita — ευχαριστώ Βαγγελιώ!

    Ελένη — καλώς όρισες και σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο Ελένη. Μου έφτιαξες τη μέρα! Να'σαι καλά!!

    Ειρήνη — είναι μπελαλίδικη αλλά αξίζει τον κόπο. Ζεστή απ'το φούρνο είναι μαγεία κι όταν είναι απ'τα χεράκια σου έχει άλλη χάρη! Τόλμησέ το!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μάγδα, όπως είπα και στον Cleomenis, η συνταγή που είχα δει εγώ ήταν για κρουασάν με σφολιάτα και ξαναβλέποντας το (κουτσουρεμένο πλέον) βίντεο, έχεις δίκιο. Είναι διαφορετική συνταγή από την δική σου. Είδα σφολάτα η άσχετη και νόμιζα ότι ήταν το ίδιο..! Πάντως η δική σου πρέπει να είναι φανταστική για τυροπιτάκια και άλλα αλμυρά (και γλυκά, ε? είπαμε, άσχετη!).
      p.s.: Έφτιαξα τους κουραμπιέδες σου το Σάββατο το απόγευμα, Δευτέρα σήμερα και το πρωί δεν υπήρχε ούτε για δείγμα..!
      Αγγελική Χ

      Delete
    2. Είδα το βίντεο που αναφέρεις και μου φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρον. Σκέφτομαι να δοκιμάσω να τα φτιάξω αυτά τα κρουασάν. Όσο για τη δική μου σφολιάτα, είναι και για γλυκά και για αλμυρά. Εγώ την χρησιμοποιώ (συνήθως τα περισσεύματα) για μικρά κρουασανάκια κι είναι τέλεια. Συνταγή για αυθεντικά γαλλικά κρουασάν άλλη φορά!
      Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν οι κουραμπιέδες!

      Delete
    3. Φτιάξτα, δεν θα μετανιώσεις. Κι αν χρειάζεσαι βοήθεια για τα ιταλικά, εδώ είμαι. Απλά σε αυτό το βίντεο δεν αναφέρονται ξεκάθαρα οι χρόνοι που χρειάζονται για να ξεκουραστεί η σφολιάτα ανάμεσα στα διπλώματα και στα τελικά κρουασάν για να φουσκώσουν (στο αρχικό βίντεο υπήρχαν εξηγήσεις και στα σχόλια). Αν και αν θυμάμαι καλά πρέπει να θέλανε 2 ώρες στο τέλος για να φουσκώσουν και 8 ώρες αν τα είχες καταψύξει ωμά. Για εσένα αυτά μπορεί να είναι λεπτομέρειες, αλλά για μένα που δεν έχω εμπειρία με ζύμες είναι σημαντικά. Μια φορά πέταξα κάτι μπριός που είχα φτιάξει μετά από πολύ κόπο, γιατί οι χρόνοι ξεκούρασης δεν αναφερόντουσαν ξεκάθαρα, η ζύμη δεν φούσκωσε όσο θα έπρεπε με αποτέλεσμα να μην είναι εύγευστα. Εγώ την πάτησα με τα μπριός λοιπόν.
      Πολλά είπα, αλλά αν κάποιος επιχειρήσει να κάνει σφολιάτα θα καταλάβει..! Κι αν πετύχει, το αποτέλεσμα θα τον ανταμείψει!

      Delete
    4. Μιλάω ιταλικά οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Το βίντεο που βρήκα πάντως είναι αναλυτικότατο. Καλό βράδυ!

      Delete
  23. ΚωνσταντίναJanuary 26, 2013 at 12:38 AM

    Εξαιρετική περιγραφή-ανάλυση,εξαιρετικές φωτογραφίες,εξαιρετική ανάρτηση.Μπράβο σου.Εχω κάνει δύο προσπάθειες για σφολιάτα,μάλλον αδιάφορες θα τις έλεγα και είχα αποφασίσει να μην ξαναπροσπαθήσω.Μετά από την σημερινή σου ανάρτηση όμως,άλλαξα γνώμη,την βλέπω και μου τρέχουν τα σάλια.Αν άνέβαζες και μία τέτοια για κρουασάν αυθεντικά γαλλικά όμως,θα ήσουν θεά μου.

    ReplyDelete
  24. Magda, poly kalh perigrafh, poly analytikes plhrofories. H xeiropoihth sfoliata gia emena, tha prepei na perimenei :-) Mageireyw ena swro pragmata, alla akoma me tis zymes, den . . . Gia to pswmaki mou, eytyxws pou exoume ton artoparaskeyasth!

    ReplyDelete
  25. Έχεις μαζέψει ήδη αρκετά μπράβο που φυσικά τα αξίζει η ανάρτηση αυτή, εγώ λοιπόν κόλλησα στο πως μπορείς να ανοίξεις το βούτυρο με τον πλάστη αφού πρέπει να είναι και να παραμείνει παγωμένο (δεν θα είναι σκληρό?). Μήπως κάποια συγκεκριμένη μάρκα φρέσκου βουτύρου είναι κάπως πιο κατάλληλη γι' αυτό? Φαντάζομαι πως το -όσο να 'ναι κατώτερο- βιτάμ το έχουμε ήδη αποκλείσει, ε?

    Επίσης, αν κολλήσει το αλεύρι στη ζύμη ξεκολλάει με το πινέλο?
    Αυτά τα 2 σημεία μου φαίνονται και τα πιο δύσκολα (ίσως να ακούγεται χαζό).

    Τη σφολιάτα την έχω σαν το πιο δύσκολο απ' όλα στο μυαλό μου και κάτι μου λέει πως ελάχιστοι είναι αυτοί που την κατάφεραν με την πρώτη.. Αλλά αν δεν το τολμήσεις δεν πρόκειται και να μάθεις, σωστά?

    Σ' ευχαρισούμε όπως και να 'χει που μοιράστηκες μαζί μας τις εμπειρίες σου πάνω στο θέμα!

    ReplyDelete
  26. Κωνσταντίνα — ελπίζω η τρίτη να μην είναι και φαρμακερή και να καταφέρεις να πετύχεις μια εύγεστη σφολιάτα ακολουθώντας τις οδηγίες μου. Αν το προσπαθήσεις θα ήθελα πολύ να μάθω τα αποτελέσματα. Όσο για τη ζύμη για κρουασάν, δεν ξέρω, ίσως κάποια στιγμή. Ευχαριστώ για το σχόλιο!

    athina μπασιούκα — όποτε είσαι έτοιμη, οι οδηγίες και η συνταγή θα είναι εδώ! Ευχαριστώ!

    The Dark Chef — τα ερωτήματά σου δεν είναι καθόλου χαζά. Αρχικά να σου πω πως όταν γράφω βούτυρο, εννοώ πραγματικό βούτυρο. Φρέσκο αγελάδος. Το βιτάμ είναι μαργαρίνη οπότε εννοείται πως αποκλείεται. Σε όλες τις συνταγές που γράφω βούτυρο, πάντα αυτό εννοώ και όχι μαργαρίνη. Έπειτα, παγωμένο δεν εννοούμε κοκκαλωμένο (όχι από την κατάψυξη) αλλά κρύο, να έχει μείνει στο ψυγείο πολλές ώρες. (Θα το αλλάξω στη συνταγή για να μην υπάρχει παρεξήγηση). Πρέπει να είναι πολύ κρύο ώστε να μην σου λιώσει όταν πας να το ανοίξεις αλλά να διατηρεί την ελαστικότητά του. Τέλος, με το πινέλο αφαιρείς το περιττό αλεύρι αφού τελειώσεις με το κάθε άνοιγμα. Αν φτιάξεις σφολιάτα θα καταλάβεις την υφή της ζύμης και δεν θα σου φαίνεται παράξενο. Εφόσον η ζύμη ανοίγεται σωστά, δεν θα πρέπει να κολλάει το αλεύρι. Ωστόσο λιγάκι αλεύρι φυσικά παραμένει, δεν μπορείς να αφαιρέσεις και τον τελευταίο κόκκο. Σ'ευχαριστώ πολύ που έθεσες τα ερωτήματά σου γιατί πιθανώς να τα έχουν κι άλλοι και μου δίνεις και την ευκαιρία να κάνω διευκρινήσεις. Να'σαι καλά κι ελπίζω να το τολμήσεις!

    ReplyDelete
  27. Τελεια πολλα μπράβο

    ReplyDelete
  28. Μάγδα μου, μπράβο σου! Εξαιρετική γραφή. Εξαιρετικές λεπτομέρειες και ακόμη πιο εξαιρετικές φωτογραφίες!

    Για μένα η σφολιάτα είναι αγαπημένη ζύμη και αγαπημένο γενικώς υλικό στην κουζίνα. Την χρησιμοποιώ ωστόσο με μέτρο, ειδικά όταν κάνω επιλογή να αγοράζω έτοιμο προϊόν με βούτυρο.

    Αλλά πραγματικά δεν ξέρω αν θα έμπαινα στην διαδικασία να την φτιάξω μόνη μου, ακόμη κι' αν είχα τον απαραίτητο χρόνο (που δυστυχώς δεν έχω), γιατί πραγματικά φοβάμαι πως κάτι θα κάνω λάθος :-)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ Πηνελόπη! Μην φοβάσαι καθόλου να την φτιάξεις. Δεν είναι τόσο περίπλοκη όσο την φαντάζεσαι και για μια έμπειρη μαγείρισσα σαν και σένα πιστεύω πως δεν θα είναι δύσκολη. Κι αν κάνεις και κάτι λάθος δεν πειράζει, από αυτά δεν μαθαίνουμε άλλωστε;

      Delete
  29. Τελικα ηταν πολυ εύκολη μπράβο μηπως εχεις συνταγη για γαλλικα κρουασάν?

    ReplyDelete
  30. Πραγματικά μία από τις πιο μπελαλίδικες συνταγές που αξίζουν όμως σε νοστιμιά! Πολύ αναλυτικές οι οδηγίες σου όπως πάντα!

    ReplyDelete
  31. υπεροχη.... απλα υπεροχη

    ReplyDelete
  32. γειά,
    μετά από μια σούπερ κουραστική μέρα μπορεί κανείς να ετοιμαστεί για υπέροχο ύπνο αφού δώσει μια ματιά στις περιγραφές σου.
    μπορεί να ακολουθήσω κάτι ή να ακολουθήσω όλες τις οδηγίες που τόσο καλά διατυπώνονται, αλλά το σίγουρο είναι ότι το blog σου μου φτιάχνει την διάθεση!

    Ευχαριστώ από Κεφαλονιά

    Γρηγόρης

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Γρηγόρη. Κι εσύ μόλις έφτιαξες τη δική μου διάθεση με το σχόλιό σου! Χαιρετίσματα στην πανέμορφη και πολυαγαπημένη Κεφαλονιά!

      Delete
  33. Συγχαρητήρια! Δεν έχω λόγια!

    ReplyDelete
  34. Το συγχαρητήρια νομίζω είναι λίγο για μια τέτοια ανάρτηση....
    Το έχω κάνει ήδη 2 φορές και δεν προλαβαίνω να το βάλω στη κατάψυξη.... Μέσα σε 2 μέρες έχει πάρει γλυκιά μορφή, αλμυρή και εξαφανίζεται... Αλλά τόσο τέλεια που γίνετε και σκέτη είναι μαγική....

    Μάγδα σε ευχαριστούμε πολύ...

    Keep on!!!!

    ReplyDelete
  35. Χρήστος Π.April 1, 2014 at 6:13 PM

    Συγχαρητήρια Μάγδα.Είναι η πρώτη φορά που γράφω εδώ αν και σε παρακολουθώ αρκετό καιρό. Η σφολιάτα βγήκε εξαιρετική και την δοκίμασα κάνοντας τη τυρόπιτα που προτείνεις αλλά και μιλφείγ.Στο μιλφείγ ίσως μου χτύπαγε ελαφρώς το βούτυρο αλλά δεν είμαι σίγουρος οτι το έψησα και τέλεια.Όπως και να χει η σφολιάτα είναι εξαιρετική. Η ζύμη για κρουασάν είναι πολυ διαφορετική απο τη σφολιάτα αυτη?Είναι το επόμενο μου βήμα.Τωρα που έμαθα για σφολιάτα νιώθω λες και ξαφνικά απειρίστηκαν οι ιεπιλογές μου...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα Χρήστο και σ' ευχαριστώ για το σχόλιο. Χαίρομαι που σου άρεσε η σφολιάτα! Είναι πράγματι λίγο βαριά όσον αφορά το βούτυρο, όπως όλες οι καλές, σπιτικές σφολιάτες. Η ζύμη για κρουασάν είναι λίγο διαφορετική, ναι, καθώς περιέχει και μαγιά. Πρέπει να μοιραστώ και συνταγή για κρουασάν όταν θα έχω χρόνο. Σ' ευχαριστώ και πάλι που άφησες τις εντυπώσεις σου!

      Delete
  36. Καλησπερα πολλη καλο σιτε και πολλη κατατοπιστικη μπραβο σου ελπιζω να ανεβασεισ και συνταγη για κρουασαν με εκτιμηση γρηγορησ

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γειά σου Γρηγόρη. Τώρα που θα πιάσουν τα κρύα σιγά-σιγά σκοπεύω να φτιάξω και κρουασάν!

      Delete
  37. Έφτιαξα χθες το βράδυ τη ζύμη της σφολιάτας κ σήμερα το πρωί την πίτα μου! Δεν έχω λόγια! Είναι εκπληκτική! Σαν την αγοραστη. Μη σου πω κ καλύτερη από την αγοραστή! Δεν μπορώ να περιγράψω τον ενθουσιασμό μου!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γειά σου Μαρία. Χαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσε! Εγώ σπάνια αγοράζω σφολιάτα, πάντα την φτιάχνω μόνη μου και κάθε φορά ενθουσιάζομαι κι εγώ :) Σ' ευχαριστώ που με εμπιστεύτηκες και ακολούθησες τη συνταγή μου!

      Delete
  38. Καλημέρα!! Ήθελα να ρωτήσω αν βάζουμε κάτι επάνω στο τελευταίο φύλλο πριν την ψήσουμε. λάδι η βούτυρο πχ. Ευχαριστώ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα Βίκυ και συγνώμη που σου απαντώ με καθυστέρηση. Όταν την χρησιμοποιώ σε αλμυρά πιτάκια, αλείφω με λίγο χτυπημένο αβγό. Σε μεγάλες πίτες, δεν βάζω τίποτα γιατί θέλουν πολλή ώρα ψήσιμο και με το αβγό μαυρίζουν. Όταν τη χρησιμοποιώ για γλυκά, τότε συνήθως αλείφω με αβγό. Δεν χρειάζεται βούτυρο ή λάδι αφού η σφολιάτα περιέχει πολύυυ βούτυρο.

      Delete
  39. Εψαχνα για καιρο μια αναλυτικη συνταγη για σφολιατα.. Μολις βρω ευκαιρια θα την κανω γιατι φτιαχνω συχνα μιλφειγ και θελω να το κανω με σπιτικη σφολιατα... Σε ευχαριστω πολυ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Θα χαρώ να μάθω πώς σου φάνηκε! Να' σαι καλά!

      Delete
  40. Καλησπερα!!Αυτη η σφολιατα ειναι πραγματικα υπεροχη!!Του εμποριου δεν πιανει μια μπροστα της..Την εφτιαξα χθες χωρις καμια δυσκολια κ δεν θεωρουμαι κ εμπειρη μαγειρισσα..Τα γραφεις με τοσες λεπτομερειες αλλα κ τοσο απλα ωστε να μπορεσει να την φτιαξει ο καθενας..Εγω λοιπον αφου με την ζυμη τα πηγα καλα,δεν αντιμετωπισα προβλημα,ειχα θεμα στο ψησιμο.δεν μου φουσκωσε..Η ζυμη βγηκε 1.200 οπως λες κ συ στην συνταγη.Την χωρισα στην μεση κ ανοιξα 2 μεγαλα φυλλα.το ενα το εβαλα στο κατω μερος του μεγαλου ταψιου της κουζινας στην μεση εβαλα ζαμπον κ κασερι κ απο πανω το αλλο φυλλο που ειχα ανοιξει.Εψησα στους 190 αντιστασεις για μια ωρα περιπου στο τελευταιο ραφι της κουζινας..Απο γευση δεν το συζητω κολαση!!Αλλα με προβληματισε το οτι δεν φουσκωσε..Ευχαριστουμε για την συνταγη σου!Πραγματικα υπεροχη!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε αν και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν σου φούσκωσε. Αν την έφτιαξες σωστά, τότε θα έπρεπε να σου φουσκώσει. Κρίμα.

      Delete
  41. Πολυ αναλυτική η παρουσίαση, συγχαρητήρια!! Κάτι όμως που δεν κατάλαβα: τα υλικά και η εκτέλεση που παρουσιάζεις είναι για ένα φύλλο σφολιάτας: αν δηλ θέλω να φτιάξω πίτα , θα πρέπει να διπλασιάσω τα υλικά;

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ευχαριστώ.
      Όπως γράφω στη συνταγή, βγαίνουν 1,2 κιλά σφολιάτας. Αυτό δεν είναι ένα φύλλο, είναι πάνω από 2 φύλλα.

      Delete
  42. Πολύ ωραία συνταγή! Με κλειστά μάτια την προτιμώ, από τις έτοιμες! Ωραία και αναλυτική περιγραφή! Ευχαριστούμε πολύ!!!

    ReplyDelete