Saturday, April 30, 2016

Εύκολη τάρτα σφολιάτας με κρέμα μασκαρπόνε και φράουλες

Τις τελευταίες μέρες φτιάχνω κέικ, κουλουράκια, τσουρέκια, brownies και πάσης φύσεως γλυκίσματα και το καταευχαριστιέμαι. Τα περισσότερα πάνε σε συναδέλφους, φίλους και γνωστούς αλλά μη νομίζετε πως δεν τα απολαμβάνω κι εγώ.




Αυτό είναι που μ’ αρέσει στις γιορτές, ότι μπορώ να φτιάξω όσα γλυκά θέλω δίχως να χρειάζομαι δικαιολογία. Όπως αυτή την τάρτα που πιστεύω ότι είναι ιδανική για την Κυριακή του Πάσχα —έπειτα από το μεγάλο φαγοπότι, όταν όλοι έχουν όρεξη για κάτι γλυκό αλλά όχι βαρύ— η οποία μάλιστα εκτός από ελαφριά, είναι και πανεύκολη. Ξέρω πως όλοι εσείς που την ημέρα του Πάσχα θα κάνετε χρέη μάγειρα για την οικογένειά σας και τους φίλους τους, θα το εκτιμήσετε ιδιαιτέρως αυτό το γλυκό.


Πρόκειται λοιπόν για μια τάρτα που έχει σαν βάση μια βουτυράτη, τραγανή κι εύθρυπτη σφολιάτα η οποία καλύπτεται από ένα στρώμα ανάλαφρης και κρεμώδους μασκαρπόνε αρωματισμένης με βανίλια και που την κορυφή της κοσμούν μερικές ζουμερές και μυρωδάτες, κατακόκκινες φράουλες που την μεταμορφώνουν σε πραγματικό πίνακα ζωγραφικής.




Ελπίζω να την ευχαριστηθείτε αν την φτιάξετε και εύχομαι σε όλους Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα! Να περάσετε όμορφα με τα αγαπημένα σας πρόσωπα.


Υ.Γ. 1 Εδώ και κάποιους μήνες έχω λογαριασμό στο Snapchat. Μπορεί να μην είμαι πολύ τακτική εκεί αλλά πού και πού ανεβάζω stories (βιντεάκια ή/και φωτογραφίες) από την κουζίνα μου, την Χάγη, συνταγές βήμα-βήμα κ.α. οπότε αν έχετε κι εσείς λογαριασμό μπορείτε να με βρείτε με το username: mylilexpatkitch

Υ.Γ.2 Εδώ κι άλλες συνταγές για το Πάσχα.









Εύκολη τάρτα σφολιάτας με κρέμα μασκαρπόνε και φράουλες

Αυτή τη φορά χρησιμοποίησα έτοιμη σφολιάτα αλλά αν χρησιμοποιήσετε σπιτική (όπως έκανα σε αυτή την τάρτα), το αποτέλεσμα θα είναι σαφώς ανώτερο. Αν συγκρίνετε τις φωτογραφίες της σφολιάτας στις δυο αναρτήσεις θα το διαπιστώσετε και μόνοι σας.

Το πασπάλισμα με άχνη ζάχαρη της ταιριάζει πολύ. Μπορείτε επίσης να την περιχύσετε με λιωμένη σοκολάτα (όπως σε αυτή την τάρτα), κατά προτίμηση σοκολάτα με περιεκτικότητα σε κακάο 55%. Μερικά ψιλοκομμένα φυστίκια ή αμύγδαλα θα ήταν επίσης μια ωραία πινελιά.

Όπως και με όλα τα γλυκά/επιδόρπια που περιέχουν φρέσκα φρούτα, έτσι και σε αυτή την τάρτα η ποιότητα της φράουλας παίζει μεγάλο ρόλο στο γευστικό αποτέλεσμα. Προτιμήστε λοιπόν φράουλες ζουμερές και εύγεστες.


Μερίδες: 1 τάρτα / 6 κομμάτια

Υλικά
1 φύλλο έτοιμης σφολιάτας (ή 350 γρ. σπιτική ζύμη σφολιάτας), κομμένο σε παραλληλόγραμο 20x30 εκ. (ξεπαγωμένο αν είναι από κατάψυξη)
1 μικρό αβγό, ελαφρά χτυπημένο με ένα πιρούνι

για την κρέμα μασκαρπόνε
250 γρ. μασκαρπόνε
55 γρ. ζάχαρη άχνη
100 ml κρέμα γάλακτος, πλήρης (35%)
1 κουταλάκι vanilla bean paste ή 1 λοβό βανίλιας, κομμένο στη μέση κατά μήκος και ξεσποριασμένο

350 γρ. φρέσκιες φράουλες (γύρω στις 12)
Ζάχαρη άχνη, για το πασπάλισμα της τάρτας

Ειδικά εργαλεία: πλάστης (για το άνοιγμα σπιτικής σφολιάτας), λαδόκολλα, λαμαρίνα/ταψί, κόσκινο, πινέλο ζαχαροπλαστικής, μίξερ με βάση ή μίξερ χειρός, μικρή σπαστή σπάτουλα (προαιρετικά)


Προετοιμασία
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 190 βαθμούς Κελσίου.

Τοποθετήστε το φύλλο σφολιάτας πάνω σε ένα ταψί ή λαμαρίνα στο οποίο προηγουμένως έχετε απλώσει ένα φύλλο λαδόκολλας. (Αν χρησιμοποιήσετε σπιτική σφολιάτα, αλευρώστε ελαφρά μια καθαρή επιφάνεια εργασίας καθώς και την κορυφή της ζύμης, και ανοίξτε την χρησιμοποιώντας έναν πλάστη, σε παραλληλόγραμμο σχήμα 20 x 30 εκ. περίπου, με πάχος 3mm).
Μ’ ένα μαχαίρι, χαράξτε τη ζύμη ελαφρά γύρω-γύρω, δημιουργώντας ένα κάδρο πάχους 2 εκ. κι έπειτα, μ’ ένα πιρούνι, κάντε στη ζύμη πολλές τρύπες, κάτι που θα βοηθήσει στο να μην φουσκώσει πολύ.
Χρησιμοποιώντας ένα πινέλο ζαχαροπλαστικής, αλείψτε τη ζύμη με το χτυπημένο αβγό και τοποθετήστε τη στο μεσαίο ράφι του προθερμασμένου φούρνου. Ψήστε τη σφολιάτα για 15-20 λεπτά ή μέχρι να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα και να φουσκώσει.

Αφαιρέστε το ταψί απ’ το φούρνο, μεταφέρετε προσεκτικά τη σφολιάτα (μαζί με τη λαδόκολλα) πάνω σε μια σχάρα κι αφήστε την να κρυώσει εντελώς.

για την κρέμα μασκαρπόνε
Στο μπωλ του μίξερ βάσης (ή σ’ ένα μεγάλο μπωλ), κοσκινίστε την άχνη ζάχαρη και προσθέστε το μασκαρπόνε, την κρέμα γάλακτος και τη βανίλια. Χτυπήστε με το εξάρτημα “σύρμα” (ή με μίξερ χειρός) σε μέτρια προς δυνατή ταχύτητα μέχρι να έχετε ένα πολύ σφιχτό και λείο μείγμα. Προσέξτε μην το παραχτυπήσετε γιατί μπορεί να κόψει.

Σημείωση: Μπορείτε να βάλετε την κρέμα μασκαρπόνε στο ψυγείο για μερικές ώρες πριν την χρησιμοποιήσετε στην τάρτα αλλά θα σφίξει αρκετά. Εγώ την έβαλα στο ψυγείο πριν την απλώσω πάνω στη σφολιάτα γι’ αυτό και φαίνεται αρκετά σφιχτή. Αν την προτιμάτε αφράτη, τότε απλώστε την πάνω στη σφολιάτα αμέσως αφού την χτυπήσετε και αμέσως πριν την σερβίρετε.

Ξεπλύντε τις φράουλες κάτω από κρύο, τρεχούμενο νερό και στεγνώστε τες σε απορροφητικό χαρτί ή σε μια πετσέτα κουζίνας. Κόψτε τες στη μέση κατά μήκος χωρίς να αφαιρέσετε τα κοτσανάκια τους.

Μόλις η σφολιάτα κρυώσει, απλώστε από πάνω την κρέμα μασκαρπόνε χρησιμοποιώντας μια μικρή σπαστή σπάουλα (ή μια κανονική σπάτουλα), προσέχοντας να μην την απλώσετε στο κάδρο που έχετε χαράξει. Τακτοποιήστε στην κορυφή τις φράουλες σε μια στρώση και πασπαλίστε με άχνη ζάχαρη.

Σερβίρετε την τάρτα σας αμέσως, κομμένη σε κομμάτια.




Sunday, April 24, 2016

Λινγκουΐνι με crème fraîche, λευκό κρασί και εσαλότ

Ορισμένες εικόνες φαγητών μας ξυπνούν αρχέγονα ένστικτα. Αυτή ενός αφράτου και τραγανού καρβελιού πάντα το καταφέρνει. Είναι δελεαστική, ακόμα κι όταν είσαι χορτάτος. Η εικόνα μιας ζουμερής, καλοψημένης μπριζόλας δεν μπορεί παρά να σε κάνει να την λαχταρήσεις και αυτή μιας πλούσιας μακαρονάδας, είναι ικανή να προκαλέσει τόσο έντονη επιθυμία που είναι αδύνατο να μην θέλεις να την φας σαν τρελός την ίδια στιγμή που θα την δεις.




Αυτό εξηγεί γιατί σε τόσους πολλούς άρεσε η φωτογραφία της μακαρονάδας που ανέβασα στο instagram πριν λίγο καιρό. Ήταν πολλοί εκείνοι που ενθουσιάστηκαν και ζητούσαν τη συνταγή αν και στη λεζάντα δεν είχα γράψει ούτε ένα από τα υλικά της. Όχι πως ήταν δύσκολο να καταλάβει κανείς περίπου για τί επρόκειτο αλλά δεν είναι εκπληκτικό το πώς αντιδρούμε σε κάποιες εικόνες φαγητού και ειδικότερα σε αυτή μιας μακαρονάδας;




Έφτιαξα λοιπόν ξανά το πιάτο αυτό, ώστε όλοι όσοι το λιμπίστηκαν κι ένιωσαν την ανάγκη να πηδήξουν μέσα στην οθόνη τους όταν το είδαν στο instagram, να μπορέσουν να το φτιάξουν και να το απολαύσουν.


Πρόκειται για λινγκουΐνι με λευκό κρασί και crème fraîche, με εσαλότ σωταρισμένα σε ελαιόλαδο, μπόλικο τριμμένο πεκορίνο και λίγο φρέσκο μαϊντανό που φρεσκάρει το πιάτο.




Είναι ελαφρύ, με μια γλύκα κι αψάδα από την crème fraîche, με μια απαλή οξύτητα από το λευκό κρασί, και μια υπέροχη, κρεμώδη υφή καθώς σμίγει η crème fraîche με το νερό των ζυμαρικών (κλειδί του πιάτου αυτού) δημιουργώντας μια βελούδινη και λεία σάλτσα.




Κάντε με tag στο instagram αν το φτιάξετε. Θα χαρώ να δω τις δικές σας εκδοχές.




Παρεμπιπτόντως, μη νομίζετε πως δεν έχω αρχίσει τα πασχαλινά μου φουρνίσματα. Κάθε άλλο. Έχω ήδη φτιάξει πασχαλινά κουλουράκια και ετοιμάζομαι να φτιάξω και τσουρέκια. Ιδού και οι συνταγές μου σε περίπτωση που θέλετε να τα φτιάξετε κι εσείς:
Πασχαλινά κουλουράκια
Πολίτικο τσουρέκι









Λινγκουΐνι με crème fraîche, λευκό κρασί και εσαλότ

Προσθέστε στη σάλτσα όσο νερό χρειάζεται από τα ζυμαρικά ώστε να επιτευχθεί μια γυαλιστερή και κρεμώδης υφή. Η crème fraîche από μόνη της δεν είναι αρκετή· πρέπει να φιληθεί από το πλούσιο σε άμυλο νερό για να δημιουργηθεί μια λεία και βελούδινη σάλτσα που θα αγκαλιάσει κάθε ένα από τα λινγκουΐνι με ένα ντελικάτο τρόπο.

Update 28.04.2016: Πριν λίγο μιλούσα με τη μαμά μου στο τηλέφωνο κι εκείνη, έχοντας δει (και λιμπιστεί) την μακαρονάδα αυτή, με ρώτησε τί είναι τα εσαλότ. Χμμμ δεν σκέφτηκα πως κάποιος δεν θα ήξερε τί είναι οπότε να ενημρώσω όσους δεν γνωρίζουν πως το εσαλότ (shallot/eschalot) είναι είδος κρεμμυδιού με ηπιότερη γεύση από το κοινό κρεμμύδι και με μια νίξη σκόρδου. Δείτε τα σε αυτή την ανάρτηση. Μπορείτε να τα αντικαταστήσετε με κρεμμύδια αλλά θα πρέπει να τα σωτάρετε σε χαμηλή φωτιά περισσότερη ώρα ώστε να φύγει η έντονη κι αψιά γεύση τους. Επίσης, κάποιοι με ρωτήσατε για την crème fraîche, τί είναι και με τί μπορείτε να την αντικαταστήσετε. Η crème fraîche είναι πηχτή κρέμα (όσο πηχτό είναι το στραγγιστό γιαούρτι) με ελαφρώς όξινη αλλά και αμυδρά γλυκιά γεύση η οποία δεν κόβει όταν ζεσταθεί γι' αυτό και είναι ιδανική για χρήση σε σάλτσες. Χρηισμοποιείται επίσης και σε γλυκά. Μπορείτε να την αντικαταστήσετε με sour cream (ξινή κρέμα) αν κι είναι πιο ξινή και αραιή. Μην την αντικαταστήσετε με κρέμα γάλακτος διότι είναι ρευστή και η γεύση των δυο είναι διαφορετική. Υπάρχουν ωστόσο κάποιες ξένες μάρκες κρέμας γάλακτος στα ψυγεία των ελληνικών σούπερ-μάρκετ που είναι πολύ πηχτές και μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε αντί για crème fraîche. Σε αυτή την περίπτωση, προσθέστε και ½ κουταλιά σούπας λεμόνι στη σάλτσα για να δώσει την όξινη χροιά στο πιάτο.




Μερίδες: αρκετό για 2 πολύ πεινασμένα άτομα (ή 3 άτομα που αντιθέτως με εμάς, τρώνε φυσιολογικές ποσότητες ζυμαρικών)

Υλικά
300 γρ. ζυμαρικά λινγκουΐνι
3 κουταλιές σούπας εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο
3 κρεμμύδια εσαλότ (περίπου 120 γρ. καθαρό βάρος), κομμένα σε λεπτές φέτες
¼ κούπας ξηρό λευκό κρασί (χρησιμοποίησα Chardonnay)
140 γρ. crème fraîche, πλήρης
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
Μια μικρή χούφτα φύλλα φρέσκου πλατύφυλλου μαϊντανού, ψιλοκομμένος
Τριμμένο πεκορίνο (ή παρμεζάνα)


Προετοιμασία
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα, ζεστάνετε μπόλικο αλατισμένο νερό σε δυνατή φωτιά και μόλις πάρει βράση ρίξτε τα λινγκουΐνι. Βράστε τα ώστε να έχουν υφή al dente (σφιχτά αλλά όχι σκληρά) ή μέχρι να έχουν την υφή που σας αρέσει.

Ενώ βράζει το νερό και τα λιγκουΐνι, ετοιμάστε τη σάλτσα. Θα χρειαστεί να της προσθέσετε νερό μέσα στο οποίο βράζουν τα ζυμαρικά οπότε έχετέ το υπόψη σας.

Ζεστάνετε το ελαιόλαδο σε ένα μεγάλο και φαρδύ τηγάνι (αρκετά μεγάλο ώστε να χωρέσει και τα ζυμαρικά) σε μέτρια φωτιά κι όταν αρχίσει να λαμπυρίζει, προσθέστε τα εσαλότ και σωτάρετε μέχρι να μαλακώσουν χωρίς όμως να πάρουν χρώμα. Προσθέστε το κρασί και με μια ξύλινη κουτάλα ξύστε τον πάτο του τηγανιού για να ξεκολλήσετε τυχόν κομματάκια από τα εσαλότ (αυτό παρεμπιπτόντως ονομάζεται ντεγκλασάρισμα/deglazing), και αφήστε να σιγοβράσει για 1 λεπτό μέχρι να εξατμιστεί σχεδόν όλο. Προσθέστε την crème fraîche και λίγο αλατοπίπερο και ανακατέψτε. Βάλτε τη φωτιά στο χαμηλό και προσθέστε λίγο από το νερό που βράζουν τα ζυμαρικά, ανακατεύοντας με την ξύλινη κουτάλα ώστε να ελαφρύνει η σάλτσα και να γίνει λεία και κρεμώδης.


Τώρα θα πρέπει να έχουν βράσει τα ζυμαρικά. Με μια τσιμπίδα πιάστε τα λινγκουΐνι μέσα απ’ την κατσαρόλα και μεταφέρετέ τα στο τηγάνι. Δεν χρειάζεται να τα σουρώσετε γιατί το νερό μέσα στο οποίο έβρασαν είναι πολύτιμο για την υφή της σάλτσας. Προσθέστε μια χούφτα τριμμένο πεκορίνο και αναμείξτε απαλά με την τσιμπίδα ώστε το τυρί να ενσωματωθεί στη σάλτσα και τα ζυμαρικά να καλυφθούν από αυτή. Προσθέστε επιπλέον νερό από την κατσαρόλα, τόσο ώστε η σάλτσα να είναι κρεμώδης. Δεν θα πρέπει να είναι σφιχτή ή να μαζεύεται σε κομμάτια αλλά θα πρέπει να είναι λεία και γυαλιστερή. Δοκιμάστε και προσθέστε αλάτι αν χρειάζεται έχοντας ωστόσο υπόψη ότι το πεκορίνο είναι αρκετά αλμυρό οπότε ίσως να μη χρειαστεί να προσθέσετε καθόλου.

Σερβίρετε αμέσως σε ατομικά πιάτα (ή απολαύστε μέσα από το τηγάνι), προσθέτοντας από πάνω μπόλικο πιπέρι, λίγο φρέσκο μαϊντανό και επιπλέον τριμμένο πεκορίνο.

Μυστικό: Καμιά φορά μας περισσεύουν, ειδκά όταν τα φτιάχνω μόνο για μένα και τον Σ. Κρατάω λοιπόν νερό από τα ζυμαρικά κι όταν τα ζεστάνω, προσθέτω το νερό για να δημιουργήσω και πάλι μια κρεμώδη σάλτσα. Μιλώ φυσικά για την ίδια μέρα. Δεν κρατάω ποτέ το νερό για την επόμενη μέρα αν και κάποιοι το κάνουν.


Thursday, April 21, 2016

Ο δικός μου ντάκος


Ντάκος. Πόσο τον αγαπώ.




Μπορεί να μην είχα κριθαροκουλούρες αλλά είχα φτιάξει μικρά κριθαρένια παξιμάδια/ντακάκια. Μπορεί να μην είχα ζουμερές μεγάλες ντομάτες, αλλά είχα μικρά πομοντόρια, τα πιο γλυκά που υπάρχουν, τα οποία έκοψα στη μέση ώστε οι χυμοί τους να στάξουν πάνω στα παξιμάδια και να τα υγράνουν.




Φέτα, θρυμματισμένη, μπόλικο ελαιόλαδο και ρίγανη, λίγο ξίδι για οξύτητα και μια πρέζα αλάτι.

Αυτό. Μόνο αυτό. Ντάκος, λίγο διαφορετικός, φερμένος στα μέτρα μου, σε μια ηλιόλουστη ανοιξιάτικη μέρα.






Ο δικός μου ντάκος

Δεν θα μοιραστώ σήμερα τη συνταγή μου για τα ντακάκια αλλά θα σας πω πως είναι βασισμένη στη συνταγή μου για κριθαρένιο ψωμί.




Μερίδες: 1

Υλικά
4-5 ντακάκια (μικρά κρίθινα παξιμάδια), κομμένα στη μέση
8-9 μικρά πομοντόρια (ή τοματίνια), κομμένα στη μέση
100 γρ. φέτα
4 κουταλιές σούπας (ή περισσότερο αν θέλετε) εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο
½ κουταλάκι γλυκού ξίδι από κόκκινο κρασί
Ξερή ρίγανη, 3-4 πρέζες
Αλάτι, μια πρέζα


Προετοιμασία
Σ’ ένα βαθύ πιάτο προσθέστε τα κομμένα ντακάκια και τις ντομάτες και αλατίστε. Ανακατέψτε και θρυμματίστε από πάνω τη φέτα. Προσθέστε το ξίδι και περιχύστε με το ελαιόλαδο. Προσθέστε τη ρίγανη και απολαύστε.


Sunday, April 17, 2016

Μαροκινό κοτόπουλο ταζίν με ελιές και παστά λεμόνια, και κους κους με αμύγδαλα


Τί να φτιάξεις με παστά λεμόνια, σπιτικά ή αγοραστά; Μα φυσικά μαροκινό κοτόπουλο ταζίν.




Ναι, ίσως να είναι το πιο προβλέψιμο φαγητό που μπορεί κανείς να φτιάξει με παστά λεμόνια αλλά είναι τόσο νόστιμο και λαχταριστό, ποιός δεν θα ήθελε να το απολαύσει; Όταν έφτιαξα τα δικά μου σπιτικά παστά λεμόνια στα γρήγορα πριν λίγο καιρό, δεν κρατιόμουν να τα δοκιμάσω σε αυτό το πιάτο.




Ζουμερό κοτόπουλο που λιώνει στο στόμα, αλμυρές, παχουλές ελιές και παστά λεμόνια που χαρίζουν οξύτητα και μια υπέροχα λεμονάτη γεύση και άρωμα, γλύκα από το μέλι και πιπεράτες, πικάντικες, ζεστές χροιές από το φρέσκο τζίντζερ, την κανέλα και τον κορίανδρο.




Το συνόδευσα με άλλο ένα κλασικό μαροκινό πιάτο, το κους κους, προσθέτοντάς του μια ιδιαίτερη πινελιά, αμύγδαλα σωταρισμένα σε βούτυρο, κι ο συνδυασμός ήταν απίστευτα πετυχημένος. Η γλυκιά γεύση του βουτύρου κι η γήινη γεύση του τραγανού αμυγδάλου ταίριαξαν και συμπλήρωσαν άψογα το κοτόπουλο.

Ελπίζω να το απολαύσετε κι εσείς.








Μαροκινό κοτόπουλο ταζίν με ελιές και παστά λεμόνια, και κους κους με αμύγδαλα

Αν δεν έχετε το παραδοσιακό μαροκινό σκεύος ταζίν (tagine/tajine), χρησιμοποιήστε μια μεγάλη κατσαρόλα με βαρύ πάτο (αν έχετε μαντεμένια ακόμα καλύτερα) ή γάστρα.

Χρησιμοποίησα τα σπιτικά παστά λεμόνια μου που γίνονται γρήγορα αλλά στο παρελθόν έχω φτιάξει αυτό το πιάτο και με τα κλασικά μαροκινά λεμόνια. Μπορείτε να προσθέσετε όποιο είδος έχετε διαθέσιμο. Η μόνη διαφορά έγκειται στο ότι τα παστά λεμόνια στα γρήγορα έχουν λίγο πιο ξινή γεύση από τα παραδοσιακά παστά λεμόνια, και τα δυο ωστόσο χαρίζουν τη φρεσκάδα, τη γεύση και το άρωμα του λεμονιού.

Προτιμώ να χρησιμοποιώ φιλέτα μπούτι κοτόπουλου (είναι το πάνω μέρος του ποδιού χωρίς το κοπανάκι) με το κόκκαλο, διότι το κόκκαλο χαρίζει επιπλέον γεύση στο φαγητό. Μπορείτε κάλλιστα να χρησιμοποιήσετε και χωρίς κόκκαλο αν προτιμάτε.




Μερίδες: 4

Υλικά

για το κοτόπουλο ταζίν
για την μαρινάτα
8 φιλέτα μπούτι κοτόπουλου, με το κόκκαλο αλλά χωρίς πέτσα
1 κρεμμύδι (περίπου 150 γρ.), τριμμένο στον χοντρό τρίφτη ή στο μούλτι
3 σκελίδες σκόρδο, πολτοποιημένες
25 γρ. φρέσκο τζίντζερ, καθαρισμένο και τριμμένο
Μια μεγάλη χούφτα φρέσκο, πλατύφυλλο μαϊντανό (φύλλα και στελέχη)
Μια πρέζα στίγματα σαφράν (κρόκο Κοζάνης)
1 κουταλιά σούπας λεπτόρρευστο μέλι (χρησιμοποίησα θυμαρίσιο)
1 κουταλάκι γλυκού τριμμένη κανέλα
¾ κουταλάκι γλυκού τριμμένο ξερό κορίανδρο
Χυμό 1 λεμονιού, φρεσκοστυμμένο
2 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
1 κουταλάκι γλυκού αλάτι

2 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
40 γρ. φλούδα από σπιτικά παστά λεμόνια στα γρήγορα (ή τη φλούδα από 2 ολόκληρα παραδοσιακά παστά λεμόνια), κομμένη σε λεπτές λωρίδες
20 ελιές Καλαμών, με το κουκούτσι (περίπου 100 γρ.)
½ κουταλάκι γλυκού ξερή ρίγανη, συν έξτρα για το φινίρισμα

για το κους κους με αμύγδαλα
25 γρ. ανάλατο βούτυρο
3 κουταλιές σούπας ασπρισμένα μισά αμύγδαλα
2 κούπες κους κους
2 κούπες νερό
1 κουταλάκι γλυκού αλάτι

Ειδικά εργαλεία: μικρό επεξεργαστή τροφίμων (όπως μούλτι), πλαστική μεμβράνη, μαροκινό σκεύος ταζίν (ή μεγάλη καταρόλα με βαρύ πάτο / γάστρα), κόσκινο


Προετοιμασία

για το κοτόπουλο ταζίν
Φτιαξτε την μαρινάτα προσθέτοντας σ’ ένα μικρό μπωλ το κρεμμύδι, το σκόρδο, το τζίντζερ, τον μαϊντανό, το μέλι, την κανέλα, τον κορίανδρο, τον χυμό λεμονιού, τις 2 κουταλιές ελαιόλαδο, το αλάτι και το πιπέρι κι αναμειγνύοντας καλά.

Σε ένα ταψί ή πυρέξ, προσθέστε τα κομμάτια κοτόπουλου σε μια στρώση και περιχύστε με την μαρινάτα. Κάντε μασάζ με τα χέρια σας στο κοτόπουλο ώστε κάθε κομμάτι να καλυφθεί καλά με την μαρινάτα και καλύψτε το ταψί/πυρέξ με πλαστική μεμβράνη. Τοποθετήστε το στο ψυγείο για 2 ώρες.

Βγάλτε το κοτόπουλο απ’ το ψυγείο κι αφήστε το να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου, γύρω στα 45 λεπτά.


Στο σκεύος ταζίν ή σε μια μεγάλη κατσαρόλα ή γάστρα με βαρύ πάτο, προσθέστε 2 κουταλιές ελαιόλαδο και τοποθετήστε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Μόλις το λάδι αρχίσει να λαμπυρίζει, προσθέστε το κοτόπουλο (χωρίς τα ζουμιά από τη μαρινάτα) και τσιγαρίστε τα απ’ όλες τις πλευρές μέχρι να πάρουν χρώμα. Έπειτα προσθέστε τη μαρινάτα που έχει παραμείνει στο ταψί και περιχύστε με τόσο νερό όσο να φτάσει μέχρι τα μέσα των κομματιών κοτόπουλου. Αφήστε να πάρει βράση κι έπειτα κατεβάστε τη φωτιά στο χαμηλό, βάλτε το καπάκι και αφήστε να σιγοβράσει για περίπου 45 λεπτά, γυρνώντας το κοτόπουλο πού και πού.

Προσθέστε τα παστά λεμόνια, τις ελιές και ½ κουταλάκι ρίγανη, βάλτε το καπάκι και σιγοβράστε για άλλα 15-20 λεπτά, μέχρι το κοτόπουλο να είναι πολύ τρυφερό.
Δοκιμάστε και προσθέστε αλατοπίπερο αν χρειάζεται. Πασπαλίστε με λίγη ακόμα ρίγανη και σερβίρετε με το κους κους με αμύγδαλα.

φτιάξτε το κους κους
Εντωμεταξύ, ετοιμάστε το κους κους.

Προσθέστε το βούτυρο σε ένα μικρό τηγάνι και βάλτε σε μέτρια φωτιά. Μόλις λιώσει κι αρχίσει ν’ αφρίζει, προσθέστε τα αμύγδαλα και ανακατεύετε συνεχώς με μια ξύλινη κουτάλα μέχρι να ροδίσουν, προσέχοντας να μην σας αρπάξουν γιατί θα πικρίσουν.
Σουρώστε τα και κρατήστε το βούτυρο σ’ ένα μπωλ.

Τοποθετήστε το κους μους μέσα σ’ ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους και περιχύστε το με το βούτυρο.
Σ’ ένα κατσαρολάκι, προσθέστε το νερό και βάλτε σε δυνατή φωτιά. Μόλις πάρει βράση, ρίξτε το μέσα στο μπωλ με το κους κους, προσθέστε το αλάτι και ανακατέψτε με ένα κουτάλι. Αμέσως καλύψτε το μπωλ καλά με πλαστική μεμβράνη κι αφήστε το έτσι για 10 λεπτά περίπου μέχρι να ρουφήξει το νερό.
Αφαιρέστε την πλαστική μεμβράνη και δοκιμάστε. Αν είναι λιγάκι σκληρό, καλύψτε το ξανά και αφήστε το 2-3 λεπτά ακόμα. Όταν είναι έτοιμο, αφρατέψτε το κους κους με ένα πιρούνι. Δοκιμάστε και προσθέστε επιπλέον αλάτι αν χρειάζεται.
Σερβίρετε πασπαλισμένο με τα αμύγδαλα.