Monday, April 1, 2013

Το Τας Κεμπάπ

Την περασμένη εβδομάδα μιλούσα για τον ερχομό της άνοιξης και όλα όσα προσδοκούσα να φέρει, και τελικά όντως έφερε πολλά· μόνο που δεν ήταν αυτά που περίμενα. Έφερε χιόνι, και κρύο, και σκασμένα χείλη, και μερικά ζευγάρια μπότες που πρέπει να πεταχτούν διότι έχουν φορεθεί εκατοντάδες φορές τους τελευταίους έξι συναπτούς μήνες. Δεν θα σας πω πως δεν μου αρέσει αυτός ο καιρός. Θα σας πω πως τον σιχάθηκα. Φτάνει πια! Νισάφι!






Όπως καταλαβαίνετε, αυτή η βορειοευρωπαϊκή άνοιξη με έχει κάνει να λαχταράω σούπες και ζεστά ροφήματα και ναι, ξέρω πως κάποιοι από εσάς ήδη βρίσκεστε σε άλλα γαστρονομικά μονοπάτια, γεμάτα πρασινάδες και ανοιξιάτικες γεύσεις, αλλά όσοι ζείτε σε μέρη που ο χειμώνας αρνείται να φύγει, το ξέρω πως συμπάσχετε μαζί μου.






Αυτό το πιάτο λοιπόν είναι το δικό μου comfort food. Ένα παραδοσιακό φαγητό της Πολίτικης κουζίνας, της κουζίνας δηλαδή με την οποία μεγάλωσα (διαβάστε εδώ περισσότερα). Το πιάτο λέγεται Τας Κεμπάπ, ονομασία που ασφαλώς δεν είναι ελληνική αλλά αραβική, ήρθε στην Ελλάδα από Έλληνες πρόσφυγες της Κωνσταντινούπουλης και της Μικράς Ασίας, και έγινε γρήγορα κομμάτι της ελληνικής γαστρονομικής παράδοσης.






Όταν κάποιοι ακούν την λέξη κεμπάπ, αυτό που κατευθείαν τους έρχεται στο μυαλό είναι εικόνες κρέατος περασμένου σε σουβλάκι να ψήνεται στα κάρβουνα και εν μέρει έχουν δίκιο, αλλά το κεμπάπ δεν είναι μονάχα αυτό, καθώς υπάρχουν πολλά είδη κεμπάπ, με το κρέας πάντα να είναι κομμένο σε κύβους και να ψήνεται με διάφορους τρόπους.






Το τούρκικο τας κεμπάπ φτιάχνεται με αρνί και αρκετό βούτυρο αλλά η ελληνική (πολίτικη) εκδοχή είναι λίγο διαφορετική. Το Πολίτικο τας κεμπάπ είναι ένα μαγειρευτό φαγητό μοσχαρίσιου κρέατος σε κύβους που ψήνεται με ελαιόλαδο μέσα σε μια πλούσια και παχιά σάλτσα ντομάτας αρωματισμένη με μπαχαρικά και κόκκινο κρασί. Το κρέας αργοψήνεται σε χαμηλή φωτιά μέχρι να μελώσει και να δημιουργηθεί γύρω του μια σάλτσα ζουμερή και υπέροχα πηχτή, με έντονες τις γεύσεις της ντομάτας, του κύμινου και του μπαχαριού.






Αυτό το ανεπιτήδευτο φαγητό για μένα είναι η επιτομή του comfort food γιατί μου θυμίζει μανούλα. Έχει όλες εκείνες τις γεύσεις και μυρωδιές που με μεταφέρουν στην κουζίνα της γιαγιάς και της μαμάς μου, γεύσεις και μυρωδιές που μου ζεσταίνουν την ψυχή, με αγκαλιάζουν, με συνεπαίρνουν και με κάνουν να αισθάνομαι πως ό,τι κι αν πηγαίνει στραβά, σύντομα θα φτιάξει.






Εμείς το τας κεμπάπ το τρώμε πάντα με πιλάφι αλλά μπορεί να σερβιριστεί και με πουρέ μελιτζάνας όπου σ’ αυτή την περίπτωση προκύπτει το γνωστό χουνκιάρ μπεγιεντί, άλλο ένα πιάτο με το οποίο μεγάλωσα και του οποίου τη συνταγή πρέπει να μοιραστώ μαζί σας. Βέβαια, στο χουνκιάρ μπεγιεντί αλλάζω ελαφρά την συνταγή για το τας κεμπάπ αλλά θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες όταν έρθει η ώρα. Προς το παρόν, θα σας αφήσω με αυτό εδώ το παραδοσιακό Πολίτικο πιάτο και με την ελπίδα πως την επόμενη φορά που θα μιλήσουμε, θα μας έχει τιμήσει με την παρουσία της η πολυπόθητη άνοιξη.











Πολίτικο Τας Κεμπάπ

Για μένα το απόλυτο συνοδευτικό του τας κεμπάπ είναι ένα άσπρο σπυρωτό ρύζι που θα προσθέσει μια επιπλέον υφή στο πιάτο. Σερβίρετε το κρέας είτε πάνω στο ρύζι, είτε δίπλα από αυτό, φροντίστε όμως να τα αναμείξετε ενώ τα τρώτε ώστε κάθε σπόρος του ρυζιού να καλυφθεί από την λαχταριστή σάλτσα.

Μπορείτε φυσικά να το συνοδεύσετε με πουρέ πατάτας ή πατάτες τηγανητές, κλασικές αξίες για τα κοκκινιστά.






Μερίδες: 6

Υλικά
1 κιλό μοσχαρίσια (ή βοδινή) σπάλα
120 ml ελαιόλαδο
2 μεσαία κρεμμύδια, τριμμένα στον τρίφτη ή στο μούλτι
2 μεγάλες σκελίδες σκόρδο, τριμμένες στον τρίφτη ή στο μούλτι
½ γεμάτο κουταλάκι γλυκού μπαχάρι σε σκόνη
½ γεμάτο κουταλάκι γλυκού κύμινο σε σκόνη
400 γρ. φρέσκιες ντομάτες ή ντομάτες σε κονσέρβα, τριμμένες στον τρίφτη ή στο μούλτι
1 γεμάτη κουταλιά σούπας πελτέ ντομάτας
Μια πρέζα ζάχαρη
⅛ κουταλάκι γλυκού φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
50 ml κόκκινο ξηρό κρασί
250 ml καυτό νερό
2 κουταλάκια γλυκού αλάτι ή κατά βούληση

Ειδικά εργαλεία: τρίφτης ή μούλτι


Προετοιμασία
Πάρτε το κρέας και μ' ένα μαχαίρι αφαιρέστε τα μεγάλα κομμάτια λίπους, αφήστε όμως λίγο για να νοστιμίσει το φαγητό. Κόψτε σε μικρά κομμάτια το κρέας, περίπου 2 εκ. το καθένα. Τοποθετήστε τα πάνω σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας και σκουπίστε τα. Αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα διότι το κρέας δεν θα μπορέσει να τσιγαριστεί σωστά και να πάρει χρώμα αν είναι υγρό.

Σε μια μεγάλη κατσαρόλα με βαρύ πάτο, ρίξτε το ελαιόλαδο και ζεστάνετέ το σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Μόλις αρχίσει να λαμπυρίζει, ρίξτε τόσα κομμάτια κρέατος ώστε να γεμίσει κατά 2/3 ο πάτος της κατσαρόλας. Μην ρίξετε περισσότερα κομμάτια γιατί αντί να τσιγαριστούν, θα βράσουν. Τσιγαρίστε τα κομμάτια κρέατος απ' όλες τις δυο πλευρές και μεταφέρετέ τα σε ένα μπωλ. Συνεχίστε το τσιγάρισμα και των υπόλοιπων κομματιών, μεταφέροντάς τα και αυτά στο ίδιο μπωλ.


Ρίξτε τα τριμμένα κρεμμύδια και σκόρδα στην κατσαρόλα και σωτάρετε σε μέτρια φωτιά για 4 λεπτά περίπου ανακατεύοντας συνεχώς. Προσθέστε το μπαχάρι και το κύμινο και ανακατέψτε για 1 λεπτό. Ρίξτε τις ντομάτες και τον πελτέ κι ανακατέψτε καλά για 1 λεπτό. Αμέσως μετά προσθέστε όλα τα κομμάτια κρέατος στην κατσαρόλα, μαζί με τα ζουμιά που μαζεύτηκαν στο μπωλ, ανακατέψτε καλά και ρίξτε φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι και μια πρέζα ζάχαρη. Δυναμώστε τη φωτιά σε μέτρια προς δυνατή και προσθέστε το κρασί και το ζεστό νερό (ζεστό ώστε να μην πέσει η θερμοκρασία και σταματήσει η διαδικασία ψησίματος) κι ανακατέψτε καλά. Αφήστε να πάρει μια βράση, κατεβάστε τη φωτιά στο χαμηλό, βάλτε το καπάκι κι αφήστε να ψηθεί το φαγητό για 1½ ώρα περίπου ή μέχρι να μαλακώσει το κρέας. Ελέγχετε το φαγητό κάθε 20 λεπτά περίπου, ανακατεύοντάς το λίγο και προσέχοντας να μη σας κολλήσει. Λίγο πριν να είναι έτοιμο, αλατίστε. Ο λόγος που αλατίζετε τώρα είναι διότι αν αλατίσετε στην αρχή, το κρέας θα σκληρύνει.

Στο τέλος θα έχετε ένα τρυφερό κρέας που λιώνει στο στόμα και μια πλούσια, πηχτή σάλτσα.

Ενώ το κρέας ψήνεται, ετοιμάστε το πιλάφι, τον πουρέ σας ή όποιο άλλο συνοδευτικό έχετε επιλέξει.

Σερβίρετε και απολαύστε μαζί με φρέσκο ψωμί και φυσικά τυρί φέτα (ε τί να κάνω, εγώ δεν τρώω ποτέ χωρίς φέτα!).

Το τας κεμπάπ θα είναι ακόμα πιο νόστιμο τη δεύτερη μέρα.





25 comments:

  1. Γειά σου Μάγδα με το μερακλήδικο φαγητό.
    Ιδανικό για το χειμώνα που ζείτε εκεί επάνω, γιατί αν δεις εδώ έχουμε αρχίσει τις φράουλες και τα σχετικά.

    Πάντως φρόντισες να τον περιποιηθείς το χειμώνα με ζεστό και comfort όπως λες φαγητό. Το έκανες υπέροχο. Τα μικροσκοπικά κομματάκια κρέατος είναι ότι πρέπει για μικρές λαχταριστές μπουκίτσες με ρυζάκι.

    Το δε πιρούνι σου... μην μου πεις ότι είναι ασημένιο!! Καλά το είδα?? Υπερόχο όλο το στήσιμο!

    Σε φιλώ και ελπίζω σε πιο ηλιόλουστες μέρες!!
    Καλό μήνα!

    ReplyDelete
  2. Καλό μήνα!!Ελπίζω σύντομα να έρθει η άνοιξη και σ εσάς, πριν λίγα λεπτά μιλούσαμε με την Άρτεμη και της έλεγα πως έχετε βαρεθεί το χειμώνα. Τα μεγάλα παιδιά μου είναι στην Πολωνία για Πάσχα κι έχει πάρα πολύ χιόνι.
    Το φαγητό σου ανήκει στα πολύύύ αγαπημένα και η περιγραφή που μας δίνεις στην αρχή εκπληκτική.
    Πολλά φιλιά

    ReplyDelete
  3. κι εγω με μοσχαράκι το φτιάχνω !αρεσει πολύ σε όλους ,βουταμε και τα ψωμάκια μας,γλείφουμε τα δαχτυλάκια μας ....τέλειο φαγητό!
    φιλάκια!

    ReplyDelete
  4. Καλησπέρα Μάγδα! Αν και δεν έχω δοκιμάσει ακόμη κάποια από τις συνταγές σου εφόσον πριν από λίγες μόνο ημέρες σε ανακάλυψα, ομολογώ πως η εικόνα τους είναι κάτι παραπάνω από δελεαστική!!!
    Ευχή μου να έρθει σύντομα η άνοιξη κι εκεί πάνω! Κι ας είμαι Ελλάδα συμπάσχω αφού γνωρίζω πως υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να μετακομίσω κι εγώ κάπου εκεί κοντά στο άμεσο μέλλον!
    Σου στέλνουμε νοερά λίγο ήλιο...
    Ελεάννα

    ReplyDelete
  5. Καλημέρα Μάγδα,
    και η μητέρα μου φτιάχνει Τας Κεμπάπ από όταν ήμουν μικρή. Χρησιμοποιούμε και εμείς μοσχάρι, αλλά το συνοδεύουμε πάντα με ψιλό κριθαράκι, που φτιάχνετε όπως το ρύζι (σωταρισμένο σε ελαιόλαδο και νερό δύο προς ένα και λίγο παραπάνω για να χυλώσει)
    Στο Τας Κεμπάπ βάζει και μια δόση κανέλα, ένα μπαχαρικό που για μένα είναι απαραίτητο στο συγκεκριμένο φαγητό, καθώς έτσι το θυμάμαι και το έχω συνηθίσει. Του δίνει μια μυρωδιά και μια γεύση μοναδική.
    Η γιαγιά μου είναι από την Πόλη, όλοι αγαπάμε την μαγειρική της, και έτσι βλέπω πολλές γνώριμες και αγαπημένες συνταγές στη Κουζίνα σου.
    Καλό μήνα και καλή συνέχεια.

    ReplyDelete
  6. Η νοσταλγία περισσεύει στα γραπτά σου και με παρασύρει πάντα.Οι προτάσεις σου με συνεπαίρνουν όχι μόνο για τις γευστικές απολαύσεις που τις ακολουθούν ,αλλά γιατί κυρίως είναι σχεδόν πάντα συνιφασμένες με την καθημερινότητά σου και με πιο προσωπικές σου στιγμές.Έτσι πρέπει να αντιλαμβανόμαστε το φαγητό μας.Σαν μία πολύ προσωπική κατάσταση που όμως την μοιραζόμαστε με αγάπη με τους δίπλα μας.
    Και το θαυμάσιο καλομαγειρένο φαγητό που μας προσφ΄ρεις σήμερα αυτό μου ΄΄βγάζει΄΄.Φαγητό σπιτικής θαλπωρής και αγάπης ,φαγητό καλοφροντισμένης μερακλίδικης κουζίνας,φαγητό αρωμάτων και αναμνήσεων.Ένα πιάτο απαλού χαδιού στο τρικυμιασμένο μας μυαλό και ζεστή κουβέρτα στο κρύο του χειμώνα που δεν λέει να φύγει.
    Καλό μήνα Μάγδα!Ότι και να κάνει πια ο Απρίλης δεν παύει να είναι ανοιξιάτικος μήνας!

    ReplyDelete
  7. Εγώ πάντως, αν και είμαι σε φάση ηλιόλουστης Άνοιξης, δεν θα έλεγα όχι σε τέτοιο φαγάκι! Βλέπεις τις φωτογραφίες και καταλαβαίνεις πως με την πρώτη μπουκιά θα πλέεις σε πελάγη γαστρονομικής ευτυχίας! Γι' αυτά ακριβώς τα πελάγη θέλω να σαλπάρω...
    Φιλιά και υπομονή μέχρι να φτιάξει ο καιρός!

    ReplyDelete
  8. Πραγματικά λατρεμένο φαγάκι που θυμίζει μανούλα!
    Τόσα όμορφα αρώματα και γεύσεις μαζεμένα σε μία μπουκιά!
    Και να πω επίσης ότι λάτρεψα το πιάτο στο οποίο μας το σέρβιρες!!
    Φιλιά πολλά!

    ReplyDelete
  9. Καλησπέρα σε όλους και καλό μήνα!

    Χρυσαυγή — ναι, πολύ καλά το είδες, ασημένιο είναι, από σετ της γιαγιάς μου. Τα έχω χρησιμοποιήσει σε πολλά post! Φιλιά και σ' ευχαριστώ!!

    Ξανθή — τα παιδιά σου έχουν διασκορπιστεί σε όλη την (κρύα) Ευρώπη :) Σ' ευχαριστώ πολύ!

    Nasia — ναι, ναι, ό,τι πρέπει για τσαλαβούτες είναι!

    Ελεάννα — καλώς όρισες! Με το καλό να μετακομίσεις και καλή τύχη σου εύχομαι!

    mookies — και η κανέλα του πάει αλλά την έχω συνδέσει με άλλα κοκκινιστά με κρέας, όπως την παστιτσάδα. Επίσης, το κριθαράκι με παραπέμπει σε γιουβέτσι. Τί σου είναι η συνήθεια ε; Αν έχεις μάθεις κάποια φαγητά κάπως, είναι δύσκολο να ξεκολλήσεις· άσε που δε θες κιόλας. Σ' ευχαριστώ!

    Foteini Thes — ειδικά αυτά τα φαγητά είναι που έχουν στην καρδιά μου θέση ξεχωριστή, και χαίρομαι πολύ που φαίνεται :) Σ' ευχαριστώ Φωτεινή!

    sundayspoon — εδώ που τα λέμε, τέτοια φαγητά τρώγονται χειμώνα-καλοκαίρι, έτσι δεν είναι; Εγώ δεν θυμάμαι ποτέ να το αρνήθηκα κι ας ήταν κατακαλόκαιρο :)

    Ερμιόνη — και μένα μ'αρέσει πολύ αυτό το πιάτο :) Σ' ευχαριστώ!

    ReplyDelete
  10. Γεια σου! Διαβάζω καιρό τώρα το blog σου αλλά δεν έχω επικοινωνήσει ποτέ ως τώρα. Μ' αρέσουν πολύ οι συνταγές, οι φωτογραφίες και ο τρόπος που γράφεις. Όλα μαζί κάνουν το blog τόσο απολαυστικό που σχεδόν νομίζω ότι πιάνω στον αέρα τις υπέροχες μυρωδιές από την κουζίνα σου! Ο λόγος που σου γράφω είναι γιατί αυτή η ανάρτηση μου θύμισε μια δική μου, παρ' όλο που το δικό μου blog μιλά για λογοτεχνία. Κι όμως, τα κοινά είναι πολλά! μπορείς να τη διαβάσεις εδώ αν θες: http://bibliokult.blogspot.gr/2013/03/comfort-books.html

    Σ'ευχαριστώ για όλα τα ωραία που μοιράζεσαι μαζί μας!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα Κατερίνα! Χαίρομαι πολύ που αποφάσισες να επικοινωνήσεις μαζί μου και σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Πάω αμέσως να διαβάσω την ανάρτησή σου!

      Delete
  11. καλο μηνα Μαγδα!!μου ανοιξες την ορεξη.λεω να κανω κεφτεδακια τηγανητα με σαλτσα και χοντρο μακαρονι και τριμμενη μυζηθρα

    ReplyDelete
  12. Είμαστε στην τρίτη μέρα του Απρίλη, και σήμερα (μήπως και σε παρηγορήσω λιγάκι καλή μου Μάγδα) είναι συννεφιασμένος και ελαφρώς βροχερός. Φυσάει αρκετά και λυπάμαι γιατί θα "τινάξει" τα πέταλα απο τις νεραντζιές που μοσχοβολούν.

    Το φαγητό σου χειμωνιάτικο, αλλά εξαιρετικό και σαφώς αγαπημένο από γενιά σε γενιά :-))

    Καλημέρα και εύχομαι σύντομα να σας ξαναβρεί η Άνοιξη εκεί στον Βορρά.

    ReplyDelete
  13. Αχ βρε Μαγδάκι...!
    Ακόμα και στη νότια Γερμανία που πήγαμε είδαμε άνοιξη!!! Την πρώτη μέρα που επιστρέψαμε να'σου παλι χιονονυφάδες!!!
    Αγαπημένο το φαγητό σου!!! Λατρεύω κάθε τι μικρασιατικό, από τα φαγητά μέχρι τους ανθρώπους και τις ιστορίες τους! Μη γελάσεις...αλλά το'χω πάρει πια απόφαση: στην προηγούμενη ζωή μου ήμουν σίγουρα Σμυρνιά!!!

    ReplyDelete
  14. pyrsos — καλό σου μήνα! Χαίρομαι που σου άνοιξα την όρεξη, ακόμα κι αν είναι για άλλο φαγητό ;)

    Penelope — αχ σαν να μύρισα τις νερατζιές που λες, τί σου είναι η μνήμη ε; Σ' ευχαριστώ Πηνελόπη μου, θα έρθει κι εδώ η άνοιξη πού θα πάει!

    Marina — αυτό το χιόνι φέτος μας άλλαξε τα φώτα, ελπίζω να μην δούμε πια άλλο. Η γιαγιά μου έχει καταγωγή από Σμύρνη! χαχα μπορεί να ήσουν όντως Σμυρνιά σε προηγούμενη ζωή, ποτέ δεν ξέρεις! Σε φιλώ!!

    ReplyDelete
  15. Δείχνει τέλειο!

    ReplyDelete
  16. Γεια σου Μάγδα!
    Η άναρτηση αυτή με ταξίδεψε στο παρελθόν απ'όλες τις απόψεις.Μου θύμισε την γιαγιά μου που το έφτιαχνε έτσι, με παχιά σάλτσα που κολλούσε πάνω στο πηρούνι,με μπόλικο μπαχάρι σε κόκκους, που έτσι και μάσαγες κανέναν φαρμακωνόσουν για ώρα, κανέλα και φυσικά το σέρβιρε με σπυρωτό ρύζι.Μέχρι και το σερβίτσιο σου είναι παρόμοιο με το καλό της το κυριακάτικο ,μόνο που εκείνο ήταν μπλε.
    Δεν το έχω ξαναφάει απο τότε, η μητέρα μου δεν πολυαγαπούσε τα κοκκινιστά.Θα ήθελα πολύ να το φτιάξω, αν το τολμήσω θα σου πω εντυπώσεις.
    Κατερίνα
    Υ.Γ:Μόλις μιλούσα με μια φίλη μου που μένει στο Άμστερνταμ και μου έλεγε οτι έχει ήλιο και 8 βαθμούς!Έδώ στην Ντόχα το θερμόμετρο δείχνει ήδη 43 βαθμούς και λαχταρώ λίγη δροσιά

    ReplyDelete
  17. Μαγδα,γειά σου,ανακαλυψα τυχαία το blog σου κ το προσθεσα στ' αγαπημένα μου.Ζω στα όμορφα κ ζεστα Χανιά με την φοβερή κρητική κουζίνα αλλά μ' αρέσουν τα άγνωστα φαγακια σου κ τα μαθαινω.Καταλαβαίνω τις δυσκολίες κ το κρύο,οι γιοί μου ζουν εξω,Σουηδία κ Λουξεμβούργο.Τους επισκέπτομαι Μάιο η Ιουνιο.Να εισαι καλά να μας εμπνέεις.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλημέρα Μαρία από τα πανέμορφα Χανιά. Πόσο την αγαπώ την Κρήτη! Χαίρομαι πολύ που με βρήκες κι ελπίζω αν δοκιμάσεις κάποια από τις συνταγές μου να σου αρέσει. Να είσαι κι εσύ καλά!

      Delete
  18. Γεια σου Μαγδα!!Μολις πριν δυο μερες σε ανακαλυψα.Κινησε την περιεργεια μου το πολιτικο τσουρεκι σου.και σκεφτηκα αν το κανεις οπως εχω μαθει κι εγω απο την μαμα μου.Βλεπεις και οι δυο μου γονεις ηταν Πολιτες.Λοιπον ειναι ακριβως το ιδιο.Τωρα που σου γραφω περιμενω να φουσκωσει η ζυμη.Ελπιζω να μου γινουν ωραια και φετος.Θα δοκιμασω και το τας κεμπαπ σου με το κυμινο,βλεπεις εμεις βαζουμε κανελα.Σου ευχομαι ολοψυχα Καλο Πασχα και Καλη Ανασταση!!!!!!!!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα Abbey. Καλώς όρισες! Χαίρομαι πολύ που με ανακάλυψες. Το τσουρέκι αυτό είναι αγαπημένο. Ελπίζω να σου αρέσει η δική μου εκδοχή του τας κεμπάπ. Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!

      Delete
  19. Λουκούμι βγήκε,μπράβο πολύ καλή δουλειά.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σ' ευχαριστώ! Χαίρομαι που σου άρεσε.

      Delete
  20. Καλημέρα Μάγδα ..

    Μαγείρεψα και εγώ το Τας Κεμπάπ σου για μια όμορφη παρέα και έγινε καταπληκτικό ...!!
    Δεν θυμάμαι πότε σε πρωτοδιάβασα η αλήθεια είναι ότι 'εχεις γίνει για 'μενα μια πολύ καλή φιλενάδα , ένα καταφύγιο που με ταξιδεύει , με μαθαίνει και μου ομορφαίνει τη μέρα καθώς είσαι
    πάντα εδώ ...

    Πολλά φιλιά
    RitaD.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα Ρίτα! Α τί ωραία, είμαι χαρούμενη που σου άρεσε!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια :) Με συγκινείς... Σε φιλώ!!

      Delete