Tuesday, March 27, 2012

Η crème brûlée

Παίρνεις ένα μανταρίνι στα χέρια σου και με το δάχτυλο πιέζεις προς τα μέσα τη φλούδα του. Τη σχίζεις κι άξαφνα, τα μικροσκοπικά σταγονίδια χυμού και το ζαλιστικό άρωμα του φρούτου διαχέονται στην ατμόσφαιρα και σου γαργαλούν τη μύτη. Αρχίζεις να το ορέγεσαι, κι ακόμα δεν έχεις δει καν τη σάρκα του. Η μυρωδιά του είναι αξεπέραστη, αυτή η φρέσκια μυρωδιά, η γλυκιά υπόσχεση του ζουμερού φρούτου.






Μανταρίνι. Μανταρίνι. Μανταρίνι. Το αγαπημένο μου φρούτο αυτής της εποχής, αρχές της άνοιξης. Δεν γυρεύω ακόμα τις φράουλες, όχι, όχι ακόμα. Είναι πολύ νωρίς. Όχι όταν εκεί έξω υπάρχουν ακόμη μανταρίνια με το ζαρωμένο τους πορτοκαλόχρωμο περίβλημα και τα μικρά πρασινωπά τους φύλλα που πετάγονται χαριτωμένα από κάθε μεριά του κοτσανιού.






Στυμμένα, τα μανταρίνια είναι το πιο δροσιστικό ποτό, ιδανικό για να σβήσει τις πρώτες ζέστες της άνοιξης. Σε κομμάτια, φαγωμένα ως σνακ ή μετά το γεύμα, είναι ικανά να αντικαταστήσουν επάξια οποιοδήποτε γλύκισμα. Ενσωματωμένα σε κάποιο επιδόρπιο; Ε τότε είναι σαν να έχεις κερδίσει το λαχείο.






Η crème brûlée με γεύση μανταρινιού μπορεί ενδεχομένως να είναι το πιο συναρπαστικό επιδόρπιο που έχω φτιάξει τον τελευταίο καιρό. Αν μη τί άλλο, διότι χρησιμοποίησα αυτό εδώ το γκατζετάκι. Το θυμάστε;






Η crème brûlée μπορεί ν' ακούγεται δύσκολη και πολύπλοκη αλλά πιστέψτε με, δεν είναι. Crème brûlée σημαίνει καμμένη κρέμα, κι είναι ακριβώς αυτό, μια κρέμα (custard) με αβγά και κρέμα γάλακτος, την οποία ψήνεις στο φούρνο μέχρι να δέσει. Στη συνέχεια την πασπαλίζεις με ζάχαρη, την οποία λιώνεις και καις μέχρι να σχηματιστεί μια σκληρή καραμέλα που ραγίζει και σπάει με το που βυθίζεις το κουτάλι σου μέσα στην κρέμα.






Το γεγονός ότι χρησιμοποιείς φλόγιστρο για να κάψεις τη ζάχαρη ίσως κάποιους να τους τρομάζει—ο Σ πάντως φοβήθηκε ότι θα κάψω και το σπίτι μαζί με τη ζάχαρη, κι εδώ που τα λέμε δεν είναι αβάσιμοι οι φόβοι του αλλά ας μην το αναλύσω περισσότερο—, όμως είναι πάρα πολύ εύκολο (και αναίμακτο τελικά).






Η crème brûlée έχει απαλή και κρεμώδη υφή, με μια κομψή και φρέσκια γεύση μανταρινιού και μια γλυκιά, σκληρή και κριτσανιστή επικάλυψη καραμέλας. Χωρίς να είναι πολύ γλυκιά, αν και παίρνεις γερή δόση ζάχαρης όταν δαγκώνεις την καραμέλα, σου αφήνει μια φίνα, λεπτή επίγευση μανταρινιού, η οποία παραμένει στον ουρανίσκο σου για πολλή ώρα αφότου έχεις τελειώσει το επιδόρπιο. Το τέλειο επιδόρπιο, η crème brûlée μανταρίνι.










Crème Brûlée Μανταρίνι
Προσαρμοσμένη από εδώ

Αυτό που μου αρέσει ιδιαίτερα στη συγκεκριμένη συνταγή, είναι το ότι δεν χρειάζεται να στέκεσαι πάνω απ' την κατσαρόλα ανακατεύοντας την κρέμα μέχρι να πήξει, όπως γίνεται σε κάποιες συνταγές για crème brûlée. Στην περίπτωση αυτή, η custard (κρέμα) ψήνεται, πήζει και δένει στο φούρνο, κάτι που της χαρίζει μια ακόμα πιο κρεμώδη και βελούδινη υφή.

Πειραματίστηκα τόσο με ψιλή όσο και με χοντρή ζάχαρη demerara (ακατέργαστη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο) και κατέληξα στο ότι όσο πιο ψιλή η ζάχαρη, τόσο πιο αποτελεσματικά καραμελώνει. Προτίμησα την demerara αντί της λευκής ζάχαρης, γιατί έχει πιο δυνατή και γεμάτη γεύση. Μπορείτε φυσικά να χρησιμοποιήσετε και λευκή ψιλή ζάχαρη. Αποφύγετε να χρησιμοποιήσετε καστανή ζάχαρη γιατί τείνει να καίγεται πριν προλάβει να λιώσει και να καραμελώσει.

Για το καραμέλωμα της ζάχαρης στην crème brûlée, συνηθίζεται η χρήση φλογίστρου, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μπορείτε να την καραμελώσετε και στο φούρνο σας. Στη συνταγή παραθέτω οδηγίες.






Μερίδες: 6 μικρά ή 4 μεγάλα μπωλάκια / Γίνεται γύρω στο 1 λίτρο κρέμας

Υλικά
5 κρόκους μεγάλων αβγών
3 μεγάλα αβγά
110 γρ. λευκή ψιλή ζάχαρη
120 ml φρεσκοστυμμένο χυμό μανταρίνι (χυμός από 3 μεγάλα μανταρίνια)
590 ml κρέμα γάλακτος, πλήρης
20 γρ. ξύσμα μανταρινιού (από 6 μεγάλα μανταρίνια)
1 κουταλάκι γλυκού εκχύλισμα βανίλιας (ή 1 βανιλίνη)
½ κουταλάκι γλυκού αλάτι

1 κουταλιά σούπας περίπου ψιλή ζάχαρη demerara (ή λευκή ψιλή ζάχαρη) για κάθε μπωλάκι, για το καραμέλωμα

Ειδικά εργαλεία: τρίφτης, ψιλό κόσκινο, 6 μικρά (χωρητικότητας γύρω στα 150 ml) ή 4 μεγάλα και φαρδιά (χωρητικότητας γύρω στα 230 ml) πυρίμαχα μπωλάκια (ramekins), μεγάλο ταψί


Προετοιμασία
Σ' ένα μεγάλο μπωλ, προσθέστε τους κρόκους αβγών, τα ολόκληρα αβγά, την ψιλή ζάχαρη και το χυμό μανταρινιού, κι ανακατέψτε ελαφρά με ένα σύρμα, μέχρι να ενωθούν καλά τα υλικά.


Σε μια κατσαρόλα μεσαίου μεγέθους με βαρύ πάτο, ρίξτε την κρέμα γάλακτος και το ξύσμα μανταρινιού και ζεστάνετε σε μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας τακτικά, μέχρι ν' αρχίσει να σιγοβράζει. Κλείστε τη φωτιά κι αφήστε έτσι για 35-40 λεπτά ώστε ν' αρωματιστεί καλά η κρέμα γάλακτος από το ξύσμα μανταρινιού.

Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 175 βαθμούς Κελσίου.

Βάλτε τη φωτιά στο μέτριο και ξαναζεστάνετε την κρέμα γάλακτος, ανακατεύοντας τακτικά, μέχρι μόλις ν' αρχίσει να σιγοβράζει. Κλείστε τη φωτιά και χύστε λίγη-λίγη την κρέμα γάλακτος μέσα στο μείγμα των αβγών, ανακατεύοντας με το σύρμα συνεχώς και γρήγορα, όπως όταν φτιάχνετε αβγολέμονο. Προσέξτε μην σας κόψουν τ' αβγά κι αντί για κρέμα καταλήξετε με ομελέτα!


Προσθέστε στην κρέμα το εκχύλισμα βανίλιας και το αλάτι και ανακατέψτε.
Περάστε την κρέμα από το ψιλό κόσκινο, αφήνοντάς την να πέσει μέσα σ' ένα άλλο μεγάλο μπωλ. Πετάξτε το ξύσμα μανταρινιού που έχει μαζευτεί μέσα στο κόσκινο.



Τοποθετήστε τα μπωλάκια σας μέσα σ' ένα ταψί αρκετά μεγάλο ώστε να τα χωρέσει όλα και μοιράστε την κρέμα ισομερώς στα μπωλάκια (θα πρέπει να είναι γεμάτα κατά τα 3/4). Γεμίστε το ταψί με βραστό νερό, το οποίο θα πρέπει να έρχεται μέχρι λίγο πιο πάνω από τα μισά των μικρών μπωλ. Σκεπάστε το ταψί με αλουμινόχαρτο και τοποθετήστε το προσεκτικά στο κάτω ράφι του φούρνου.



Σημείωση: Μπορείτε να γεμίσετε με νερό το ταψί αφότου το έχετε βάλει μέσα στο φούρνο, αποφεύγοντας έτσι τον κίνδυνο να χυθεί το νερό στη διαδρομή, ή να μπει μέσα στις κρέμες.

Ψήστε τις κρέμες για 20 λεπτά για μικρά μπωλάκια και 30 λεπτά για μεγαλύτερα. Ελέξγτε τα 5 λεπτά νωρίτερα για να βεβαιωθείτε ότι είναι στο σωστό δρόμο και, δεδομένου ότι όλοι οι φούρνοι δεν είναι ίδιοι, για να βεβαιωθείτε επίσης ότι δεν θα παραψηθούν οι κρέμες. Ελέγξτε αν είναι έτοιμες ακουμπώντας το δάχτυλό σας στο κέντρο της κρέμας. Θα πρέπει να κουνιέται ελαφρά αλλά να έχει δέσει, να μην είναι δηλαδή σε υγρή μορφή. Η κρέμα δεν θα πρέπει να είναι σκληρή στο κέντρο.
Προσέξτε να μην τις παραψήσετε γιατί θα χάσουν την κρεμώδη υφή τους.

Βγάλτε το ταψί απ' το φούρνο και αφαιρέστε τα μπωλάκια. Ακουμπήστε τα πάνω σε μια σχάρα κι αφήστε να έρθουν οι κρέμες σε θερμοκρασία δωματίου. Έπειτα καλύψτε τις κρέμες με πλαστική μεμβράνη και βάλτε τες στο ψυγείο για να κρυώσουν καλά, γύρω στις 3 ώρες.

Σε αυτό το σημείο, μπορείτε να διατηρήσετε τις κρέμες στο ψυγείο, καλυμμένες, μέχρι και 4 ημέρες.

Όταν θέλετε να σερβίρετε μια κρέμα, την βγάζετε απ' το ψυγείο και προχωράτε να την κάνετε brûlée με βάση τις παρακάτω οδηγίες.

Πώς να κάνετε brûlée την κρέμα
Βγάλτε τις κρέμες απ' το ψυγείο και πασπαλίστε τες με περίπου 1 κουταλιά σούπας ζάχαρη για το κάθε μπωλάκι (τόση ζάχαρη ώστε να καλύψει την κρέμα).

• Με φλόγιστρο
Πάρτε το φλόγιστρο, ανάψτε το στο δυνατό και κάψτε την καραμέλα με γρήγορες, κυκλικές κινήσεις, ώσπου η ζάχαρη να πάρει ένα βαθύ χρυσοκάστανο έως βαθύ καστανό χρώμα, να σκλυρύνει και να καραμελώσει.

• Στο γκριλ του φούρνου
Ανάψτε το φούρνο σας στο γκριλ, στο δυνατό, και τοποθετήστε τα μπωλάκια με τις κρέμες στο πάνω ράφι του φούρνου σας (το ράφι που είναι ακριβώς κάτω από το γκριλ). Η ζάχαρη πρέπει να λιώσει και να καραμελώσει το συντομότερο δυνατόν από τη στιγμή που θα μπει στο φούρνο, αλλιώς θα παραψηθεί η κρέμα από κάτω, οπότε βεβαιωθείτε ότι ο φούρνος σας είναι πολύ ζεστός πριν προσθέσετε τα μπωλάκια. Αφήστε τα μπωλ κάτω από το γκριλ για 1-2 λεπτά, ώσπου η ζάχαρη να καραμελώσει, να σκληρύνει και να πάρει ένα βαθύ χρυσοκάστανο έως βαθύ καστανό χρώμα.
Το καραμέλωμα στο φούρνο δεν έχει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα με το φλόγιστρο, αλλά δεν έχει τεράστια διαφορά.

Σερβίρετε τις crème brûlée αμέσως.

Σημείωση: Αφότου κάψετε την ζάχαρη σε καραμέλα πάνω από τις κρέμες, οι crème brûlée πρέπει να καταναλωθούν αμέσως. Μην τις βάλετε στο ψυγείο, διότι η καραμέλα θα μαλακώσει και θα μετατραπεί σε υγρό.






Wednesday, March 21, 2012

Το καρβέλι


Σήμερα, έφτιαξα το πιο όμορφο καρβέλι ψωμί.






Αν μπορούσε άνθρωπος να ερωτευτεί ένα καρβέλι, τότε θα ήμουν αναμφισβήτητα ερωτευμένη μ' αυτό εδώ.






Και δεν είναι μόνο εμφάνιση. Έχει και ουσία, βεβαίως βεβαίως.

Υγρή, αέρινη και πεντανόστιμη ψίχα.

Τραγανή, καραμελωμένη, κριτσανιστή κόρα (όλα τα ωραία "Κ" μαζεμένα).






Πρόκειται για ψωμί με προζύμι. Την κανονική, αυτή που την φτιάχνεις μέρες ατελείωτες. Το δικό μου προζυμένιο ψωμί, με δικό μου προζύμι. Ναι λοιπόν, τα κατάφερα κι έφτιαξα προζύμι. Του έδωσα μάλιστα και όνομα, αντρικό. Δε σας το λέω όμως γιατί ντρέπομαι.






Εδώ φιγουράρει με τη ζουμερή ντομάτα "kumato", πασπαλισμένη με λίγες νιφάδες θαλασσινού αλατιού Maldon. Την δοκίμασα πρώτη φορά πρόσφατα και έχω ξετρελαθεί με τη γλυκύτατη γεύση της. Ψάξτε την, υπάρχει και στην Ελλάδα.






Δεν έχει λοιπόν συνταγή σήμερα. Μόνο μια ξεδιάντροπη επίδειξη των μαγειρικών επιτευγμάτων μου.






Θα επανέλθω σύντομα, για να σας ζαλίσω λίγο ακόμα.
Εις το επανιδείν!






Υ.Γ. Μου' χει κολλήσει αυτό το κομμάτι. '86 rules.

Και μη ξεχνάτε, "it takes guts to be gentle and kind".


Thursday, March 15, 2012

Μια πράσινη σούπα

Συνήθιζα να κοροϊδεύω τους Ολλανδούς όταν στις αρχές της άνοιξης, όποτε εμφανιζόταν ο ήλιος έστω και για λίγα λεπτά, έτρεχαν στα μπαλκόνια τους, ξάπλωναν πάνω στις τεράστιες καρέκλες τους και τον απολάμβαναν. Τώρα, κάνω ακριβώς το ίδιο.






Τώρα, ο ελληνικός ήλιος μου λείπει κάθε μέρα και πιο πολύ. Το πρόσωπό μου και το σώμα μου τον λαχταράνε, τώρα περισσότερο από ποτέ.






Ο ολλανδικός ήλιος έκανε επιτέλους την εμφάνισή του. Τις τελευταίες μέρες έχουμε απίστευτη ηλιοφάνεια. Οι κουρτίνες στο διαμέρισμά μου παραμένουν ολημερίς ορθάνοιχτες, το σπίτι μου γεμίζει φως τα πρωϊνά και τ' απογεύματα, καθώς ο ήλιος δύει, μπορώ να δω στον ορίζοντα τα πορτοκαλί και μωβ χρώματα που αφήνει.






Οι μέρες πια έχουν μεγαλώσει και τώρα απολαμβάνω τις ηλιαχτίδες. Ρουφάω το απαλό φως και την θερμότητα. Νιώθω σαν ηλιοτρόπιο, οι κινήσεις μου κατευθυνόμενες από το υπέρλαμπρο αστέρι. Αν μπορούσα να φωτοσυνθέσω, θα παρήγα την πιο όμορφη και φωτεινή απόχρωση του πράσινου.






Μιλώντας για πράσινο, σας υποσχέθηκα μια σούπα, μια πράσινη σούπα, και ιδού, μια από τις αγαπημένες μου σούπες λαχανικών. Με μπρόκολο και πατάτα, κρεμμύδι κι ελαιόλαδο και γάλα και, ναι, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. Ούτε βούτυρο, ούτε κρέμα γάλακτος, παρά μόνο μερικές φέτες φρυγανισμένου ψωμιού με λιωμένο κεφαλοτύρι.






Τόσο απλή, τόσο απέριττη, τόσο νόστιμη. Πολτοποιημένη και κρεμώδης, αλλά αν το επιθυμείτε όχι εντελώς, αφήνοντας μερικά μικρά κομμάτια λαχανικών για δάγκωμα, ελαφριά, σαν αυτές του τέλους του χειμώνα, όταν θες πια ν' αποδιώξεις τις βαριές γεύσεις απ' τις σούπες, και συνδυασμένη υπέροχα με τα τραγανά ψωμάκια γεμάτα αρώματα τυριού.






Γέμισε μια μεγάλη κούπα ή ένα μικρότερο μπωλ, στάσου μπροστά από το δικό σου παράθυρο και απόλαυσέ την ενώ το πρόσωπό σου λούζεται μέσα στις αχτίδες του ήλιου, τις ίδιες αχτίδες που αντανακλούν στο καταπράσινο χρώμα της σούπας, κι ευχαριστήσου την ανόθευτη απλότητα του καλού φαγητού.











Κρεμώδης Σούπα με Μπρόκολο και Φρυγανισμένα Ψωμάκια με Κεφαλοτύρι
Προσαρμοσμένη από την Rachel Allen

Η γεύση της κρεμώδους αυτής σούπας είναι ελαφρώς γλυκιά, με μια απαλή γεύση μπρόκολου, με όλες τις γευστικές αποχρώσεις της πατάτας και του κρεμμυδιού, και μια λεπτή χροιά ελαιόλαδου. Θα μπείτε στον πειρασμό να προσθέσετε βούτυρο και κρέμα γάλακτος αντί για γάλα κι ελαιόλαδο αλλά μην το κάνετε. Η σούπα δεν χρειάζεται αυτά τα υλικά, πιστέψτε με.
Το φρυγανισμένο ψωμί με το λιωμένο κεφαλοτύρι συμπληρώνει τη σούπα με την ουμάμι γεύση του και χαρίζει μια αλμυρή διάσταση στο πιάτο. Εάν δεν μπορείτε να βρείτε κεφαλοτύρι, χρησιμοποιήστε παρμεζάνα ή το υποτιμημένο ξαδελφάκι της, το Grana Padano, η γεύση του οποίου μου αρέσει πολύ.

Τα κρεμμύδια κι οι πατάτες χρειάζεται να "ιδρώσουν" κατά το μαγείρεμα, δηλαδή να μαλακώσουν δίχως να πάρουν χρώμα. Αυτό επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση ενός στρογγυλού κομματιού λαδόκολλας πάνω από τα υλικά ενώ ψήνονται, καλύπτοντάς τα εντελώς. Η λαδόκολλα εμποδίζει τον ατμό, που δημιουργείται κατά το μαγείρεμα, να δραπετεύσει, με αποτέλεσμα να μην καίγονται τα λαχανικά.
Διαβάστε εδώ για το πώς να φτιάξετε πανεύκολα ένα στρογγυλό κομμάτι λαδόκολλας.






Μερίδες: 6-8 σούπας

Υλικά
45 ml (3 κουταλιές σούπας) ελαιόλαδο συν έξτρα για το φινίρισμα
2 κρεμμύδια μεσαίου μεγέθους (γύρω στα 300 γρ.), κομμένα σε μικρά κομμάτια
2 πατάτες μεσαίου μεγέθους (γύρω στα 300 γρ.), κομμένες σε κύβους 2-3 εκ.
2 φρέσκα κεφάλια μπρόκολο (γύρω στα 1.200 γρ.)
1 ½ κύβο ζωμού λαχανικών ή κοτόπουλου*
800 ml νερό βρύσης
100 ml γάλα πλήρες, σε θερμοκρασία δωματίου

Σχοινόπρασο ψιλοκομμένο, για το γαρνίρισμα της σούπας

Λίγο φρεσκοστυμμένο χυμό λεμονιού (προαιρετικά)

1 μπαγκέτα ή χωριάτικο καρβέλι, σε φέτες
50 γρ. κεφαλοτύρι, τριμμένο

* ή 800 ml σπιτικού (ή μη) ζωμού - αν χρησιμοποιήσετε ζωμό σε υγρή μορφή, μην προσθέσετε τα 800 ml νερό.

Ειδικά εργαλεία: λαδόκολλα, τρίφτης για το τυρί, ραβδομπλέντερ ή απλό μπλέντερ ή επεξεργαστής τροφίμων


Προετοιμασία

Καθάρισμα και κόψιμο του μπρόκολου
Ξεπλύντε τα μπρόκολα κάτω από τρεχούμενο νερό. Αφαιρέστε τις φουντίτσες (μπουκετάκια) από το κοτσάνι, χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο και κοφτερό μαχαίρι, και κόψτε τες σε μικρότερα κομμάτια. Τοποθετήστε τα σ' ένα μεγάλο μπωλ. Πάρτε τα κοτσάνια (στελέχη) και, χρησιμοποιώντας το μαχαίρι σας, αφαιρέστε το κάτω μέρος (γύρω στο 1 εκ.) και κόψτε το εξωτερικό στρώμα κάθε κοτσανιού. Αυτά τα μέρη είναι σκληρά και δεν σας χρειάζονται. Πετάξτε τα. Κόψτε τα υπόλοιπα κοτσάνια σε μικρές φέτες και ακουμπήστε τες σ' ένα άλλο μπωλ. Είναι απαραίτητο να κρατήσετε τις φουντίτσες και τα κοτσάνια ξεχωριστά επειδή έχουν διαφορετικούς χρόνους μαγειρέματος (τα κοτσάνια χρειάζονται περισσότερη ώρα για να ψηθούν).

Φτιάξτε τη σούπα
Ρίξτε το ελαιόλαδο σε μια μεγάλη κατσαρόλα με βαρύ πάτο και ζεστάνετε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Μόλις το λάδι αρχίσει να λαμπυρίζει, ρίξτε τα κρεμμύδια. Σωτάρετε για 4 λεπτά περίπου, ανακατεύοντας συνεχώς ώστε να μην πάρουν χρώμα, μέχρι να μαλακώσουν και να γίνουν διάφανα.
Προσθέστε τις κομμένες πατάτες και σωτάρετε για 1 λεπτό ανακατεύοντας συνεχώς. Βάλτε τη φωτιά στο χαμηλό και προσθέστε λίγο αλάτι και πιπέρι.
Τοποθετήστε ένα ελαφρώς λαδωμένο (με ελαιόλαδο) στρογγυλό κομμάτι λαδόκολλας πάνω από τις πατάτες και τα κρεμμύδια, καλύπτοντάς τα πλήρως. Βάλτε το καπάκι στην κατσαρόλα.


Έπειτα από 10-15 λεπτά, ελέγξτε τις πατάτες κι αν έχουν σχεδόν μαλακώσει, προσθέστε τα κοτσάνια του μπρόκολου, αφαιρώντας και πετώντας την λαδόκολλα. Αν όχι, αφήστε να ψηθούν μερικά λεπτά ακόμα και μετά προχωρήστε. Προσθέστε τους κύβους λαχανικών ή κοτόπουλου και το νερό (ή τον σπιτικό ζωμό) κι ανακατέψτε καλά. Βάλτε τη φωτιά στο δυνατό, βάλτε το καπάκι και βράστε για 5-10 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν τα κοτσάνια.


Προσθέστε τις φουντίτσες του μπρόκολου και λίγο ακόμα αλατοπίπερο κι ανακατέψτε. Βάλτε πάλι το καπάκι και μόλις πάρει βράση, αμέσως βγάλτε το. Βγάζοντας το καπάκι, εξασφαλίζετε ότι το μπρόκολο θα διατηρήσει το έντονο πράσινο χρώμα του και δεν θα μαυρίσει. Βράστε για 3-5 λεπτά ή μέχρι να μαλακώσει το μπρόκολο.
Στη συνέχεια ρίξτε το γάλα, ανακατέψτε καλά και κλείστε τη φωτιά.


Πολτοποιήστε τη σούπα κατευθείαν μέσα στην κατσαρόλα χρησιμοποιώντας ένα ραβδομπλέντερ, ή σε περίπτωση που χρησιμοποιείτε κανονικό μπλέντερ ή επεξεργαστή τροφίμων, μεταφέρετε τη σούπα λίγη-λίγη με μια κουτάλα μέσα σ' αυτό, πολτοποιώντας την σταδιακά μέχρι να έχει κρεμώδη υφή.
Μπορείτε αν θέλετε να μην την πολτοποιήσετε εντελώς αλλά να αφήσετε μερικά μικρά κομμάτια μπρόκολου και πατάτας. Θα δώσουν μια ωραία αντίθεση υφής.
Δοκιμάστε τη σούπα, ελέγχοντας αν θέλει επιπλέον αλατοπίπερο.

Φτιάξτε τα φρυγανισμένα ψωμάκια με κεφαλοτύρι
Εντωμεταξύ, προθερμάνετε το φούρνο σας στους 190 βαθμούς Κελσίου.
Τοποθετήστε λαδόκολλα πάνω σε μια λαμαρίνα ή ταψί και βάλτε από πάνω τις κομμένες φέτες ψωμιού. Ρίξτε πάνω από το ψωμί μπόλικο κεφαλοτύρι και βάλτε το ταψί στο πάνω ράφι του φούρνου. Ψήστε για 4 λεπτά περίπου, μέχρι να λιώσει το τυρί και το ψωμί να φρυγανιστεί και να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα.

Σερβίρετε τη σούπα σε μικρά μπωλ ή μεγάλες κούπες, ρίξτε λίγο ψιλοκομμένο σχοινόπρασο και περιχύστε με λίγο ελαιόλαδο. Στύψτε λίγο χυμό λεμονιού πάνω από τη σούπα εφόσον το επιθυμείτε. Συνοδεύστε την με τα ψωμάκια και απολαύστε!





Πώς να φτιάξετε ένα στρογγυλό κομμάτι λαδόκολλας

Είναι από τα πιο εύκολα πράγματα στον κόσμο, όμως υπάρχουν πολλοί που δεν ξέρουν πώς ακριβώς γίνεται.
Να λοιπόν πώς θα το φτιάξετε.

Ειδικά εργαλεία: λαδόκολλα, ψαλίδι


• Πάρτε ένα κομμάτι λαδόκολλας, λίγο μεγαλύτερο από την επιφάνεια που θέλετε να καλύψετε.





• Διπλώστε το στη μέση.





• Διπλώστε το και πάλι στη μέση.





• Διπλώστε το σε τρίγωνο.





• Διπλώστε το σε μικρότερο τρίγωνο.





• Πάρτε τη φόρμα (ή κατσαρόλα) που θέλετε να χρησιμοποιήσετε και αναποδογυρίστε την. Ακουμπήστε τη μύτη του τριγώνου στη μέση της φόρμας.





• Σημαδέψτε με το δάχτυλό σας πού θέλετε να την κόψετε (ακριβώς στο σημείο της εξωτερικής άκρης της φόρμας), πάρτε το ψαλίδι και κόψτε σε ευθεία γραμμή την λαδόκολλα.





• Ξεδιπλώστε τη λαδόκολλα και ιδού! Έχετε ένα στρογγυλό κομμάτι λαδόκολλας ακριβώς στο μέγεθος της φόρμας σας.





Σε περίπτωση που το κομμάτι είναι μεγαλύτερο από αυτό που θέλετε, ξαναδιπλώστε τη λαδόκολλα και κόψτε σε ευθεία και πάλι γραμμή για να το μικρύνετε.





Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το στρογγυλό κομμάτι λαδόκολλας σε στρογγυλές φόρμες για κέικ, ή σε κατσαρόλες για να καλύψετε το φαγητό ενώ ψήνεται.




Αυτό θα σας φανεί χρήσιμο στις παρακάτω συνταγές:

Κέικ με Λεμόνι, Πολέντα και Γιαούρτι και Βερίκοκα Ποσέ

Κρεμώδης Σούπα με Μπρόκολο και Φρυγανισμένα Ψωμάκια με Κεφαλοτύρι

Μάνγκο Τιραμισού με Σάλτσα Σμέουρου

Πασχαλινή Σοκολατένια Τούρτα-Φωλιά με Γεμιστά Σοκολατένια Αβγά

Σοκολατένια Τούρτα-Κέικ με Μέλι και Μελισσούλες από Μάρζιπαν



Thursday, March 8, 2012

Πηγές έμπνευσης


Λατρέυω το πράσινο χρώμα. Με ηρεμεί, όπως το μπλε ηρεμεί κάποιους άλλους.






Πάντα μου τραβάει την προσοχή, παντού. Ειδικά στη φύση.






Η Ολλανδία είναι μια καταπράσινη χώρα, γεμάτη από κάθε πιθανή απόχρωση του πράσινου, ιδιαίτερα κατά την άνοιξη και το καλοκαίρι.






Παρ' όλ' αυτά, κατάφερα να βρω το πιο ζωντανό, το πιο ζωηρό και φωτεινό πράσινο χρώμα μέσα στο καταχείμωνο. Στα τέλη του περασμένου μήνα, σ' ένα δάσος, στη Χάγη.






Πιο πράσινο κι απ' το πράσινο.

Ένα πάρκο γεμάτο πράσινους γίγαντες.






Θα μοιραστώ μαζί σας σύντομα μια σούπα που την χαρακτηρίζει το πρασινωπό της χρώμα.






Εντωμεταξύ, παραμείνετε πράσινοι. Και δεν εννοώ από ζήλια.






Πατήστε τα links

για να δείτε την ομορφιά του μελιού,

να ακούσετε τον ήχο ταράνδων,

να δείτε τη δουλειά ενός Έλληνα φωτογράφου,

και για ν' ακούσετε το κομμάτι που ακούω ξανά και ξανά τον τελευταίο καιρό.


Προηγούμενα: Πηγές έμπνευσης (Νοέμβριος 2011)